"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1593 E., 2024/551 K.
KARAR : Esastan Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Gaziantep 1. İş Mahkemesi
SAYISI : 2018/29 E., 2022/214 K.
Taraflar arasındaki tespit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı Kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi ... tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili, davacının 15.05.2006 tarihinde iş kazası sonucu malül kaldığını, Gaziantep 1. İş Mahkemesinin 2007/625 Esas numaralı dosyası ile iş kazasından kaynaklı tazminat davası açıldığını, dosyanın SGK Sağlık Daire Başkanlığına gönderildiğini, Sağlık Daire Başkanlığınca davacının %23 oranında iş gücü kaybı olduğuna karar verdiğini, bu oran üzerinden sürekli gelir bağlandığını, itiraz üzerine dosyanın Adli Tıp Kurumuna gönderildiğini ve davacının maluliyetinin %49,2 olduğunu, Gaziantep 1. İş Mahkemesinde 2007/625 Esas 2014/55 Karar numarası ile Adli Tıp Kurumu'nun belirlediği maluliyet üzerinden davanın kabul edildiğini, bu kararın 23.05.2014 tarihinde temyiz edilmeksizin kesinleştiğini, davacının kararla birlikte kuruma başvurarak Mahkemenin kabul ettiği %49,2 oranında sürekli gelir bağlanmasını talep ettiğini, davalı kurum iş kazası maluliyet oranı ile ilgili kesinleşmiş bir Mahkeme kararı bulunmadığı gerekçesi ile taleplerinin reddedildiğini, davacının Kurum kayıtlarında emekli gözüktüğünü, devletin verdiği imkanlardan faydalanamadığı gibi Kurumun ödediği cüzi ücretle çocuklarını geçindirememekte olduğunu beyan ederek, davacının maluliyetinin tespiti ile aradaki farkın bilirkişi marifetiyle hesaplanarak iş kazası tarihinden itibaren sürekli gelir bağlanmasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir
II. CEVAP
Davalı Kurum vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kısmen kabul kısmen reddiyle, Davacının 31.07.2006 tarihli iş kazası nedeniyle sürekli iş göremezlik oranının 12.07.2007 tarihinden itibaren %25 olduğunun tespitine, davacıya 12.07.2007 tarihinden itibaren bu oran üzerinden gelir bağlanması gerektiğinin ve ödenmesi gereken aylık farklarının ay be ay yasal faizi ile birlikte davalılardan alınarak davacıya ödenmesi gerektiğinin tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Kurum vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı Kurum vekili istinaf dilekçesinde özetle; Mahkeme tarafından verilen kararın hatalı olduğunu, istinaf incelemesi neticesinde kararın kaldırılması gerektiğini belirtmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Kurum vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı Kurum vekili temyiz dilekçesinde; davanın kısmen kabulüne karar verilmesinin hatalı olduğunu, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini, Kurum işlemlerinin usul ve yasaya uygun olduğunu, eksik inceleme ve hatalı değerlendirme sonucu karar verildiğini ileri sürerek kararın bozulmasını istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık iş kazasına bağlı sürekli iş göremezlik oranının tespiti ile yeni oran üzerinden gelir bağlanmasına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 5510 sayılı Kanun'un 18 inci ve 95 uncu maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup, dosyada yer alan tüm bilgi ve belgelerin incelenmesinde verilen hükmün yerinde olduğu anlaşılmakla davalı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
06.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.