Logo

10. Hukuk Dairesi2024/8013 E. 2024/11917 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Davacının davalı işyerinde 2011 yılı Şubat ayı ile 12.04.2014 tarihleri arasında geçen süreye ilişkin hizmet tespiti talebinin kabul edilip edilmeyeceği.

Gerekçe ve Sonuç: Davalı vekilinin ilk derece mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurmaması nedeniyle temyiz talebinde hukuki yararının bulunmaması ve feri müdahil kurum vekilinin temyiz nedenlerinin kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmaması gözetilerek, davalı ... vekilinin temyiz isteminin reddine, bölge adliye mahkemesi kararının ise onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2022/3017 E., 2024/830 K.

KARAR : Esastan Ret

İLK DERECE MAHKEMESİ : Tokat 2. İş Mahkemesi

SAYISI : 2022/44 E., 2022/21 K.

Taraflar arasındaki hizmet tespiti davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Kararın feri müdahil Kurum vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı ... vekili ile feri müdahil Kurum vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi ... tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının, davalıya ait araçta şoför olarak çalışmaya 2011 yılının Şubat ayında başladığını, 12.02.2014 tarihine kadar aralıksız çalıştığını, davalı tarafından usul veya yasaya aykırı davranarak yasal sürelere uyulmadan işten çıkartıldığını, davacının çalışmalarının diğer davalı Kuruma eksik bildirildiğini, davacının işe başladığı 2011 Şubat ayı itibariyle sigortasının başlatılmadığını, 2012/12. ayında başlatıldığını, 2013/6. ayına kadar toplam 7 ay bildirildiğini, davacının işe girdiği 2011 yılı Şubat ayından iş akdinin sonlandırıldığı tarih olan 12.02.2014 tarihine kadar davacının çalışmalarının eksik bildirildiğini beyanla davacının 2011 yılı Şubat ayından iş akdinin sonlandırıldığı tarih olan 12.04.2014 tarihine kadar geçen sürede bulunan eksik hizmetlerinin tespit ve tescilini talep etmiştir.

II. CEVAP

1- Davalı ... cevap dilekçesinde; davacının davalının işletmecisi olduğu şehir ili halk minibüslerinde belli belirsiz ihtiyaç duyulduğunda yedek olarak çalıştığını, davacının yedek olarak ihtiyaç duyulduğunda çağrılma şeklindeki çalışmasının kesintiye uğradığını, davacının işe başlamasının resmi kayıtlara göre 2012 yılının 12. ayı olduğunu, davacının bu şekilde çalışmasının 6 ay sürdüğünü, zaten bu sürelerde de tam gün olarak sigorta kaydının mevcut olduğunu ve primlerinin yatırıldığını belirterek davanın reddini istemiştir.

2- Feri müdahil Kurum vekili cevap dilekçesinde; 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu'nun 7 nci maddesine eklenen 4 üncü fıkraya göre davalı sıfatıyla değil fer'i müdahil sıfatıyla davaya katılmaları gerektiğini, Kurum kayıtlarının tetkikinde davacının diğer davalı ... yanında 27.12.2012 - 30.06.2013 tarihleri arasında 185 gün çalışmasının olduğunu, asıl olanın Kurum kayıtları olduğunu aksi yöndeki iddiaların kabul edilemeyeceğini belirterek davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kısmen kabulüne, davacının 01.03.2011-26.12.2012 tarihleri arasında davalı işverene ait iş yerinde 655 gün çalıştığının tespitine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF

A. İstinaf Yoluna Başvuranlar

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde feri müdahil Kurum vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri

Feri müdahil Kurum vekili istinaf dilekçesinde; Mahkemece rapora karşı itirazlarının değerlendirilmediğini, davacının Kuruma bildirilen süreler dışında işyerinde fiili çalışmasının olduğunun ispat edilemediğini, yeterli araştırma yapılmadan karar verildiğini, davanın reddi gerektiğini ileri sürmüştür.

C. Gerekçe ve Sonuç

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesi kararının yasal ve hukuksal gerekçeleri ile dayanağı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığından 6100 sayılı HMK'nın madde 353/1-b.1 hükmü gereğince feri müdahilin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Yoluna Başvuranlar

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı ... vekili ve feri müdahil Kurum vekili temyiz isteminde bulunmuşlardır.

B. Temyiz Sebepleri

1- Davalı ... vekili; müvekkilin SS 3 Nolu Taşıyıcılar Kooperatifinde servis yapan aracında, davacının aralıksız çalıştığı döneme ait sigorta girişinin yapıldığını ve primlerinin ödendiğini, ilgili kooperatifin yedek şoför uygulaması nedeniyle müvekkil aracındaki çalışması sonlandıktan sonra yedek şoför listesinde davacının adının yer aldığını, kooperatiften gönderilen yedek şoför isim listesinin de bu yönde olduğunu, maddi gerçeğin ortaya çıkarılması için ...’nin yeniden dinlenilmesinin gerektiğini, anılan tanığın dinlenerek yedek şoför uygulamasının açıklığa kavuşturulması, davacının müvekkil aracında trafik cezasına maruz kalmasının ...’nin yerine yedek şoför olarak çalışıp çalışmadığının tespit edilmesinin önemli olduğunu, eylemli çalışma olgusunun ispatı açısından yedek şoför olarak trafiğe çıktığı günde trafik cezası uygulamasına maruz kalmasının tüm dönemi kapsayacak şekilde sigortalı olarak kabul edilmesinde hukuka uygunluk bulunmadığını belirterek kararın bozulmasını istemiştir.

2- Feri müdahil Kurum vekili; istinaf dilekçesi ile benzer nedenlerle eksik incelemeye dayalı kararın bozulmasını istemiştir.

C. Gerekçe

1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

Uyuşmazlık, davacının 2011 yılı Şubat ayı - 12.04.2014 tarihleri arasında davalı işyerinde geçen çalışmalarına ilişkin hizmet tespiti istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 344 üncü maddesi, 370 ve 371 inci maddeleri, 5510 sayılı Kanun’un 86/9 uncu maddeleri.

3. Değerlendirme

1. Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Dava açmada hukuki yararının bulunması dava şartlarından olduğu gibi temyiz Kanun yoluna başvuracak olan tarafın da temyiz yoluna başvuruda hukuki yararının bulunması gerekir. Davada haklı çıkmış olan taraf da hukuki yararı bulunmak şartıyla temyiz yoluna başvurabilir (HMK m. 361/2). İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf yoluna başvurmayan veya süresini geçirdiği için istinaf yoluna başvurmamış olan taraf yönünden, verilen karar kesinleşeceği için artık bu tarafın temyiz yoluna başvurmasında hukuki yararı yoktur. Şayet, karşı tarafın istinaf yoluna başvurması üzerine bölge adliye mahkemesi tarafından yeniden esas hakkında karar verilmiş ise, o takdirde karara karşı istinaf yoluna başvurmamış olan taraf temyiz yoluna gidebilir. Zira, bunda hukuki yararı vardır. İnceleme konusu eldeki davada, davalı ... vekilinin İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, istinaf yoluna başvurmadığı, bu itibarla davalı ... yönünden İlk Derece Mahkemesinin kararı kesinleştiğinden, temyiz yoluna başvurmasında hukuki yarar bulunmamaktadır.

3. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup, dosyada yer alan tüm bilgi ve belgelerin incelenmesinde feri müdahil Kurum vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeple;

1. Davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin hukuki yarar yokluğu nedeniyle REDDİNE,

2. Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

27.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.