"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1393 Esas, 2023/1220 Karar
DAVA TARİHİ : 21.07.2017
HÜKÜM : Esastan Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 1.Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi
SAYISI :2020/86 E. - 2020/216 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkili şirket adına 2016/75531 sayı ile 08, 09, 11,12, 14, 15, 16, 18, 20, 21, 24, 25, 26, 27, 28, 35, 41, 42. sınıflarda kullanmak üzere "RACON+ŞEKİL" ibareli markan için tescil başvurusunda bulunduklarını, ancak başvurunun Türk Patent Enstitüsü Markalar Dairesi tarafından dava dışı 2011/59456 no'lu "RACON" ibareli marka mesnet gösterilerek, 556 sayılı KHK 7/1-b maddesi gereğince 16, 28, 35, 38 ve 41 sınıfta yer alan bir kısım mal ve hizmetler yönünden kısmen reddedildiğini, verilen bu karara karşı itirazlarının da TÜRKPATENT Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu'nun (YİDK) 2017-M-3616 sayılı kararı ile reddedildiğini, oysa kısmi redde mesnet marka kapsamında yer alan mallar ile müvekkili başvurusunda yer alan malların aynı/aynı tür olmadığını, markaların aynı/ayırt edilemeyecek kadar benzer bulunmadıklarını ileri sürerek,YİDK kararının iptalini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı TÜRKPATENT vekili cevap dilekçesinde, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, mutlak red nedenine dayalı olarak başvurudan çıkartılan mal ve hizmetlerin redde mesnet marka kapsamında aynı/aynı tür olarak bulunduğu, davacı tarafından tescili istenen markanın şekil+kelime+renk unsurlarından oluşan bir kombinasyon markası olduğu, davacı başvurusundaki şekil nedeniyle taraf markalarının 7/1-b anlamında birebir aynı olmadıkları gibi, ayırt edilemeyecek düzeyde benzer olmadıkları, markalarda kullanılan özel yazım şekli ve kullanılan figürler itibariyle davacı başvurusu ile redde mesnet markanın birbirinden farklılaştığı, başvuru ve redde mesnet markalarla karşılaşan ortalama seviyedeki tüketici kitlesinin ilk bakışta bütün olarak bıraktığı izlenim açısından hiçbir inceleme ve araştırma yapılmasını gerektirmeyecek derecede benzerlik olmadığı gerekçesiyle, davanın kabulüne, TÜRKPATENT YİDK kararının iptaline karar verilmiş hüküm davalı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
IV. BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, dosya kapsamı, mevcut delil durumu ve ileri sürülen istinaf sebepleri dikkate alındığında mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, 556 sayılı KHK'nın 7/1-b maddesi hükmünün uygulanabilmesi için markalar arasındaki benzerliğin iltibasa yol açacağının ayrıca inceleme yapılmasını gereksiz kılacak derecede güçlü ve açık olmasının gerektiği, buna göre dava konusu başvuru ile redde mesnet markalar arasında bu anlamda bir benzerliğin bulunmadığı, anılan madde anlamında başvuruya yeterli ayırt ediciliğin sağlandığı gerekçesiyle davalı TÜRKPATENT vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, karar davalı TÜRKPATENT vekilince temyiz edilmiştir.
V. TEMYİZ İNCELEMESİ
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, YİDK kararının iptali istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri,
3. Değerlendirme
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı Kanun'un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt bendi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372 nci maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 21.11.2024 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.