"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1575 Esas, 2023/1528 Karar
HÜKÜM : Davanın kabulü
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/282 E., 2021/211 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı kurum vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 09, 35, 36. sınıflarda tescili için yaptığı "... App" ibareli marka başvurusunun, davalı Şirketin "... Sigorta" ibareli markasına dayalı olarak yaptığı itiraz sonucu Markalar Dairesi Başkanlığı tarafından 36. sınıf hizmetler yönünden kısmen reddediliğini, bu karara karşı yaptıkları itirazlarının da dava konusu Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu (YİDK) kararıyla reddine karar verildiğini, oysa taraf markaları arasında iltibas bulunmadığı gibi müvekkilinin "... Bankası ... kart" ibareli markası nedeniyle müktesep hakkının bulunduğunu, ayrıca redde mesnet davalı markasının kullanıldığının da ispat edilemediğini ileri sürerek TÜRKPATENT YİDK'in 2020-M-6293 sayılı kararının iptaline ve başvurunun tescil işlemlerinin devamına karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı ... vekili cevap dilekçesinde; müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili cevap dilekçesinde; taraf markaları arasında, başvurunun reddedildiği 36. sınıf hizmetler yönünden, iltibas bulunduğunu, müvekkilini markasının tescil tarihi itibariyle kullanım ispatının zorunlu olmadığını, davacının müktesep hakkının da bulunmadığını, zira önceki markalarındaki asli unsurların dava konusu başvurudan farklı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesince, dava konusu 36.sınıf hizmetlerin davalının redde mesnet markasının kapsamında aynen yer aldığı gibi tarafların marka işaretlerinin de işitsel, görsel ve anlamsal olarak benzer bulunduğu, her ne kadar davacıya ait 2011/76212 sayılı ve “... BANKASI ... KART” ibareli markanın kapsamında redde konu 36. sınıf hizmetler yer alsa da, 2011/76212 sayılı markada “... Bankası” ve “Kart” ibarelerinin yer aldığı dolayısıyla, dava konusu “... App” ibareli markada, davacıya ait eski markanın asli unsurlarının dava konusu başvuruda muhafaza edilmediğinden, müktesep hak koşullarının oluşmadığı, dava konusu YİDK kararının yerinde bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, karar davacı vekilince istinaf edilmiştir.
IV. BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI
Bölge Adliye Mahkemesince, dava konusu başvurunun reddedildiği 36.sınıf hizmetler redde mesnet marka kapsamında da aynen yer aldığından, taraf markaları arasında 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu'nun (6769 sayılı Kanun) 6 ncı maddesinin birinci fıkrası anlamında iltibas bulunduğu açık olup ilk derece mahkemesinin bu yöndeki kabulünün yerinde olduğu, ayrıca davacının davalı Kurum nezdinde ileri sürmediği kullanım ispatı talebinin işbu davada dinlenmesi mümkün olmadığından, ilk derece mahkemesinin bu iddia yönünden bir değerlendirme yapmamasında da bir isabetsizlik görülmediği, bununla birlikte davacının dava konusu başvuru yönünden, müktesep hak oluşturduğunu iddia ettiği 2011/76212 sayılı markasının "... Bankası ... Kart" ibarelerinden oluştuğu, "... Bankası" ibaresinin davacının çatı markası olduğu, "Kart" ibaresinin de anılan markanın tescilli olduğu mal ve hizmetler bakımından ayırt ediciliği bulunmayan veya düşük olan tali unsur niteliğinde bulunduğu, bu duruma göre 2011/76212 sayılı davacı markasının asli unsurunun dava konusu başvuruda olduğu gibi "..." ibaresinden oluştuğu, uyuşmazlık konusu 36. sınıf hizmetlerde de tescilli bulunan anlan davacı markasının uzun süreli kullanım şartını da sağladığı, davacının markasını, davalı markasına yanaştırmaya da çalışmadığı, dolayısıyla davacının 2011/76212 sayılı markasından kaynaklanan müktesep hakkı nedeniyle dava konusu başvuruyu tescil ettirebileceğinden, ilk derece mahkemesinin aksi yöndeki kabulü yerinde bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, yeniden hüküm kurulmasına, davanın kabulüne karar verilmiş, karar davalı ... vekilince temyiz edilmiştir.
V. TEMYİZ İNCELEMESİ
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, davacının 9, 35 ve 36. sınıf mal ve hizmetler yönünden 2019/41827 sayılı ve "... App" ibareli marka tescil başvurusuna karşı, davalı şirketin 2016/100462 sayılı ve "... SİGORTA" ibareli markasına dayalı olarak yaptığı itirazın kısmen kabulü ile başvuru kapsamından 36. sınıf hizmetlerin çıkarılması üzerine, başvuru sahibi davacının bu karara karşı yaptığı itirazın reddine dair TÜRKPATENT YİDK'in 24.07.2020 tarih ve 2020-M-6293 sayılı kararının iptali istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri, 6769 sayılı Kanun'un 6 ncı maddesi.
3. Değerlendirme
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine 6100 sayılı Kanun'un 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi aynı Kanun'un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ve 371 inci maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI.SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin temyiz itirazının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372 nci maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 25.12.2024 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.