"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/1609 Esas, 2023/1556 Karar
HÜKÜM : Davanın kabulü
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 5. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/21 E., 2021/119 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı ... vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; “İYİ YAŞAM” ibaresinin 2006 yılından beri müvekkili adına tescilli olduğunu, ibarenin kullanımla yüksek ayırt ediciliğe ulaştığını, davalı şahısların 2018/113722 başvuru numaralı ve “WELLFEST İYİ YAŞAM FESTİVALİ” ibareli marka başvurusuna müvekkilinin itirazının Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu (YİDK) kararıyla nihai olarak reddedildiğini, başvuruya konu markanın müvekkilinin markaları ile ayırt edilemeyecek derecede benzerlik taşıdığını, işaretler arasında karıştırılma ihtimalinin bulunduğunu, davaya konu markanın “İYİ YAŞAM” ibaresini aynen ve esas unsur olarak içerdiğini, müvekkilinin www.iyiyasam.com ve www.iyiyasam.com.tr alan adlarının da sahibi olduğunu, başvurunun kötü niyetle yapıldığını ileri sürerek, 2019-M-9985 sayılı YİDK kararının iptalini, 2018/113722 sayılı markanın hükümsüzlüğünü talep etmiştir.
II. CEVAP
1.Davalı ... vekili cevap dilekçesinde; müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
2.Davalı ... vekili cevap dilekçesinde; davacıya ait markaların ayırt ediciliğinin düşük olduğunu, düşük ayırt ediciliğe sahip markalar arasındaki incelemenin hemen hemen aynılık seviyesinde benzerlik aranması kapsamında yapılması gerektiğini, müvekkiline ait markanın baskın unsurunun “şekil+ WELLFEST” ibaresi olduğunu, markaların bütünsel olarak benzerlik taşımadığını, davacının “İYİ YAŞAM” markalarının tanınmış marka korumasından yararlanabilmesi için gerekli şartları sağlamadığını, kötüniyet iddialarının da yerinde olmadığını, özgün olmayan bir ibare olan “İYİ YAŞAM” ibaresinden kaynaklı olarak fikri mülkiyet haklarından bahsedilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
3.Davalı ..., davaya cevap vermemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacı markalarının esas unsurunun “İYİ YAŞAM” ibaresinden oluştuğu, anılan ibarenin internet alan adı, sertifika programları, festivallar, kitap isimleri, TV programları ve çeşitli işbirlikleri kapsamında davacı şirket yetkilisi tarafından kullanıldığı, bu kullanımların davaya konu markanın başvurusu sınıflarından olan 41. sınıftaki hizmetler bakımından “İYİ YAŞAM” ibaresinin ayırt ediciliğini güçlendirdiği, “WELLFEST” ibaresinin altında yer alan “İyi Yaşam Festivali” kavramı ile birlikte düşünüldüğünde, markadaki “WELL” ibaresinin “WELLNESS” ibaresinin, “FEST” ibaresinin ise “FESTİVAL” ibaresinin kısaltması olarak birleştirildiği, ilgili tüketici kitlesi nezdinde “İyi Yaşam, Sağlıklı Yaşam” gibi kavramları çağrıştırdığı, daha önce davacıya ait “İYİ YAŞAM” markalarını gören, işiten, bu markalı mal ve hizmetlerden yararlanan ilgili tüketici kesiminin daha sonra “WELLFEST İYİ YAŞAM FESTİVALİ” markasını aynı, aynı tür, benzer hizmetler üzerinde gördüğünde ya da işittiğinde, davaya konu hizmetlerden faydalanmak için ayıracağı süre içerisinde bu markayı kavramsal olarak bir bütün halinde “İyi Yaşam Festivali” şeklinde algılayacağı, karşılaştırılan markalar arasında 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu’nun (SMK) 6/1 hükmü uyarınca ilişkilendirilme ihtimali dahil karıştırılma tehlikesi bulunduğu, 41. sınıftaki hizmetler bakımından SMK’nın 6/3 hükmü koşullarının oluştuğu, davaya konu markayı gören tüketicilerin aklına davacının gelmesi, tüketicilerin mezkûr markayı davacının seri markalarından birisi zannetmesi, davalının haksız bir kazanç sağlaması ihtimallerinin bulunduğu, SMK’nın 6/5 hükmü koşullarının da gerçekleştiği gerekçesiyle davanın kabulüne, 2019-M-9985 sayılı YİDK kararının iptaline, 2018/113722 sayılı markanın hükümsüzlüğüne karar verilmiş, hüküm davalılar TÜRKPATENT ve ... vekillerince istinaf edilmiştir.
IV. İSTİNAF
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dava konusu marka başvurusunun “WELLFEST İYİ YAŞAM FESTİVALİ” ibareli olduğu, davacının itirazına mesnet markalarının esas unsurlarının da “İYİ YAŞAM” ibaresini içerdiği, işaretlerin ortak unsuru “İYİ YAŞAM” ibaresinin bir sıfat tamlaması olarak günlük dilde de kullanılan bir ibare olmasına rağmen davacının yaygın kullanımı ile ayırt edici nitelik kazandığı, dava konusu markada yer alan diğer ibarelerin ise davacının itiraza mesnet markalarından uzaklaşmayı sağlamadığı, taraf markaları arasında emtia benzerliği şartının da gerçekleştiği, markalar arasında SMK’nın 6/1 hükmü anlamında ilişkilendirilme ihtimali de dahil karıştırılma ihtimalinin bulunduğu gerekçesiyle davalılar TÜRKPATENT ve ... vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Dava ve Hukuki Nitelendirme
Dava, YİDK kararı iptali ile marka hükümsüzlüğü taleplerine ilişkindir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 353/1-b(1) hükmü uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı ... vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 13.01.2025 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.