"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi (Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi Sıfatıyla)
SAYISI : 2022/417 Esas, 2022/364 Karar
HÜKÜM : Kısmen kabul
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece Mahkeme kararının düzeltilerek onanamasına karar verilmiştir.
Davalı vekili tarafından Dairece verilen kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla; kesinlik, süre ve diğer usul eksiklikler yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, karar düzeltme dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacıya ait "dyg+şekil" markasını, davalı tarafın, davacı şirketten izin almaksızın kullandığını, bu hususun davalı şirketin Ankara 2. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin 2012/228 E. sayılı dava dosyası kapsamındaki dava dilekçesi ile de sabit olduğunu, davalı eyleminin marka hakkına tecavüz teşkil ettiğini ileri sürerek davalı şirketin davacının "dyg" markasına tecavüzünün men'ini, şimdilik 20.000,00 TL maddi tazminat ile 100.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davalı şirketin unvanının baş harflerinden oluşan ve kendisi ile özdeşleşmiş "dyg" ibareli pek çok markası bulunduğunu, davalı şirketin hukukun izin verdiği çerçevede hareket ederek markasını tescil etme ve hak arama özgürlüğünü kullandığını, davacı tarafından dava konusu edilen markanın davalının tescilli markası olduğunu, zira davalının marka tescil talebinin tamamen değil yalnızca 35 inci sınıfın tamamı ve 41 inci sınıfın ise bir kısmı için reddedildiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile bozma ilamına uyularak davalının eyleminin ağırlığı, davacının zararı dikkate alınarak markaya tecavüz davasının kabulü ile davalının davacının markasına yönelik tecavüzünün önlenmesine, davacı tarafın maddi tazminat talebinin kabulüne karar vermek gerektiği gerekçesiyle davacı tarafından davalı şirket aleyhine açılan markaya tecavüz davasının kabulü ile davalının davacının markasına yönelik tecavüzünün önlenmesine, davacı tarafın maddi tazminat talebinin kabulü ile, 20.000,00 TL maddi tazminatın ve davacı tarafın manevi tazminat davasının kısmen kabulü ile, 30.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya dair talebin reddine karar verilmiştir.
IV. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuran
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Yargıtay Kararı
Dairenin 28.11.2023 tarih, 2022/7486 E. ve 2023/6876 K. sayılı kararıyla, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının hüküm fıkrasının üç numaralı bendinde yer alan “manevi tazminat yönünden 5.100,00 TL” ibaresinden sonra gelmek üzere “markaya tecavüzün önlenmesi yönünden 5.100,00 TL” ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
V. KARAR DÜZELTME
A. Karar Düzeltme Yoluna Başvuran
Dairenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili karar düzeltme isteminde bulunmuştur.
B. Karar Düzeltme Sebepleri
Davalı vekili; Mahkemece hükmedilen maddi tazminat davasının neye göre kabul edildiğinin gösterilmediğini, gerekçelendirilmediğini, davanın tümden reddinin gerektiğini , kararın usul ve kanuna aykırı bulunduğunu ileri sürerek; kararın düzeltilmesini ve Mahkeme kararının bu gerekçe ile bozulmasına karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, marka hakkına tecavüzün önlenmesi, maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 440 ıncı ve 442 nci maddeleri.
3. Değerlendirme
Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre, davalı vekilinin 1086 sayılı Kanun’un 440 ıncı maddesinde sayılan hallerden hiçbirini ihtiva etmeyen karar düzeltme isteminin reddi gerekir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı vekilinin karar düzeltme isteminin 1086 sayılı Kanun'un 442 nci maddesi gereğince REDDİNE,
Alınması gereken karar düzeltme harcı peşin ödenmiş olduğundan yeniden alınmasına yer olmadığına, 3506 sayılı Yasa ile değiştirilen 1086 sayılı Kanun'un 442 nci maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca takdiren 2.505,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazine'ye gelir kaydedilmesine,
23.05.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.