"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1939 Esas, 2024/141 Karar
HÜKÜM : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Gaziantep 3. Asliye Hukuk Mahkemesi (Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesi sıfatıyla)
SAYISI : 2021/82 E., 2022/304 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı asıl ve birleşen davada davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, asıl dava yönünden temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
1.Davacı vekili asıl dava dilekçesinde; müvekkilinin 2014/00387 ve 2018/00878 sayılı tescilli endüstriyel tasarımı (ambalaj) bulunduğunu, davacının uzun yıllardır çay ithal ederek satış yaptığını, davalının izinsiz şekilde müvekkiline ait tescilli tasarımın benzerlerini kullandığını ileri sürerek davacının tasarımına vaki tecavüzün tespiti, meni ile üretilen tüm malların toplatılarak el konulması ve imhasına karar verilmesini talep etmiştir.
2.Birleşen davada davacı vekili dava dilekçesinde; davalının müvekkiline ait tescilli tasarıma tecavüzde bulunduğunu ileri sürerek dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte 3.000,00 TL maddi ve 30.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili asıl ve birleşen davada cevap dilekçesinde; müvekkilinin "..." markasının görseli ile pazarlama yaptığını, müvekkilinin pazarlamada kullandığı görselin kendi markası olduğunu, davacı tasarımından farklılık taşıdığını, davacı tarafın aynı sektörde faaliyet gösteren müvekkilinden 2014 tarihinde beri haberdar olduğu halde şimdi kötüniyetle dava açtığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalı tarafın kullanımına konu tasarımların davacı adına tescilli tasarımlara belirgin şekilde benzediği, bilgilenmiş kullanıcı nezdinde iltibasa neden olacağı, davacı tarafın maddi zararının tespiti için bilirkişi raporu alındığı ve olayın oluş şekline göre bir miktar da manevi tazminata karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle asıl davanın kabulüne, davalı kullanımının davacı adına tescilli tasarım hakkına tecavüz ettiğinin tespiti ile tecavüzün önlenmesine, birleşen davanın kısmen kabulüne 704,22 TL maddi tazminatın ve 5.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm asıl ve birleşen davada davalı vekilince istinaf edilmiştir.
IV. İSTİNAF
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile mahkeme kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle asıl ve birleşen davada davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm asıl ve birleşen davada davalı vekilince temyiz edilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Dava ve Hukuki Nitelendirme
Asıl dava, tasarım hakkına tecavüzün tespiti, durdurulması ve önlenmesi, birleşen dava maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
1.Miktar veya değeri kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 362. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Kanun’un 366. maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352/1-b hükmü uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
Dosya içeriğine göre, davacının birleşen davadaki maddi tazminat talebi 3.000,00 TL, manevi tazminat talebi 30.000,00 TL dir. İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne, 704,22 TL maddi, 5.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Gerek davalının temyiz ettiği kabul edilen meblağ gerekse davacının toplam tazminat talebi Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı olan 378.291,558 TL’nin altında kaldığından birleşen davada davalı vekilinin temyiz isteminin miktardan reddine karar vermek gerekmiştir.
2. Asıl davada davalı vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde; yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK'nın 353/1-b(1) hükmü uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle birleşen davada davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle asıl davada davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı harcın istek halinde temyiz eden asıl dava yönünden davalıya iadesine, 05.02.2025 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.