"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 43. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2020/2224 Esas, 2024/51 Karar
HÜKÜM : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 1. Asliye Ticaret Mahkemesi
SAYISI : 2019/387 E., 2020/420 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin dava dışı ... ile birlikte davalı şirketin %50 ortağı konumunda olduğunu, şirketi temsilen tüm imza yetkisinin ortak ...'e verildiğini, geçen süre içinde şirketin tamamladığı işlere rağmen herhangi bir kar dağıtımı yapılmadığı gibi bu konuda herhangi bir çalışma da yapılmadığını, kar ile ilgili talep olduğunda şirket yetkilisi tarafından şirket adına kayıtlı olan mal varlığının satılması durumunda ancak şirket borçlarının kapanabileceğinin bildirildiğini, ancak müvekkilinin yaptığı araştırmalar neticesinde şirketin bu kadar borcunun olmadığının tespit edildiğini, dava dışı şirket ortağı ve şirket yetkilisinin kanun dışı ve tutarsız söylemleri neticesinde müvekkilinin ortağı bulunduğu şirkete manevi açıdan uzaklaştığını ileri sürerek ayrılma akçesi ödenerek ortaklıktan çıkmasına izin verilmesine, bu taleplerinin kabul edilmemesi halinde şirketin fesih ve tasfiyesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; müvekkili şirketin aktifleri yanında pasiflerinin de mevcut olduğunu, davacının, şirketin kar payı dağıtamayacak durumda olduğunu bildiğini, kaldı ki bugüne kadar davalı şirketten böyle bir talebi de olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, davacının kar payı dağıtılmadığından bahisle ortaklıktan çıkmayı talep ettiği, ana sözleşmeye göre ayrılması gereken yedek akçeler nazara alındığında şirket tarafından yapılan işlemlerin kanuna ve ana sözleşmeye aykırılık taşımadığı, yedek akçeler ayrılmadıkça kar dağıtımına karar verilemeyeceği, davalı şirketin dava dışı diğer ortak tarafından kötü yönetildiğine ilişkin somut deliller sunulmadığı, şirketin mal varlığı, faaliyet alanı ve borçları nazara alındığında bu aşamada kar payı dağıtılmamasının ana sözleşme ve kanuna aykırılık teşkil etmediği, sadece kar payı dağıtılmamasının doğrudan şirketten çıkmak için haklı neden oluşturmayacağı, şirketin fesih ve tasfiyesini gerektiren bir durum tespit edilemediği gerekçesiyle davanın reddine, karar verilmiş, hüküm, davacı vekilince istinaf edilmiştir.
IV. İSTİNAF
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Dava ve Hukuki Nitelendirme
Dava, davacının ortağı olduğu davalı limited şirketteki ortaklığından, ayrılma akçesinin tahsili ile, haklı nedene dayalı olarak çıkma; bunun mümkün olmaması halinde şirketin feshi istemlerine ilişkindir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 353/1-b(1) hükmü uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,11.03.2025 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.