"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/319 Esas, 2023/1437 Karar
HÜKÜM : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Adana 3. Asliye Hukuk Mahkemesi(Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi Sıfatıyla)
SAYISI : 2017/306 E., 2020/264 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalının talebi üzerine çektiği 6 adet fotoğrafı, müvekkilinin yazılı izni olmadan herhangi bir telif ücreti ödemeden sosyal medya sitelerinde, kendi web sitesinde ve bazı dergilerde yayınlamak suretiyle davalının kullandığını ileri sürerek 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu'nun 68. maddesi uyarınca üç katı tazminat talebine karşılık şimdilik altı adet fotoğraf için ihtarnamenin davalı tarafa tebliğ tarihi olan 25.05.2017 tarihlerinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle birlikte 1.000,00 TL'nin ve aynı Kanun'un 70/1 hükmü uyarınca ihlal edilen manevi haklarına karşılık 10.000,00 TL'nin dava tarihinden itibaren işleyecek reeskont faiziyle birlikte davalıdan tazmini ile hükmün gazetede ilanına karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; müvekkili tarafından kullanılan fotoğrafların eser niteliğinin bulunmadığını, resimde kullanılan materyallerin müvekiline ait olduğu, davacının izin almadan bu materyallerin fotoğraflarını çekmesinin suç teşkil ettiğini, davacının sözlü olarak müvekilinin bu fotoğrafları kullanmasına izin verdiğini, bunların müvekkili tarafından kullanılması için özel olarak çektirilmediğini, fotoğraflar eser olarak kabul edilse dahi yazılı izin alınmadığı gerekçesiyle tazminat talebinde bulunmanın 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 2.maddesine aykırılık oluşturduğunu, kaldı ki söz konusu fotoğrafların bahse konu internet sitesinden kaldırıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacı tarafından çekildiği anlaşılan dava konusu 6 adet fotoğrafın eser niteliğinde olduğu, ancak somut olayın şartları dikkate alındığında davalının bu fotoğrafları kullanmasının izinsiz olduğu ve dolayısıyla eser üzerindeki haklara tecavüz oluşturduğunu ileri sürmenin dürüstlük kuralına aykırılık oluşturacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından istinaf edilmiştir.
IV. İSTİNAF
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile taraflar arasında dava konusu fotoğrafların kullanılmasına yönelik sözlü anlaşma olduğu, davacı tarafından söz konusu eserin davalının talebi ile meydana getirildiği, bu nedenle davacının fotoğrafların kullanılmasının izinsiz olduğu ve dolayısıyla eser haklarına tecavüz oluşturduğunu ileri sürmesinin dürüstlük kuralına aykırılık teşkil ettiği kabul edilerek davanın reddine karar verilmiş olmasının usul ve yasaya uygun olduğu, davacı tarafından dava dilekçesi ile 1.000,00 TL maddi ve 10.000,00 manevi tazminat talep edildiği, istinaf edenin sıfatı gözetildiğinde davacı vekilinin vekalet ücretine ilişkin itirazının da yerinde olmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Dava ve Hukuki Nitelendirme
Dava, davacıya ait eserin davalı tarafça izinsiz kullanıldığı iddiasına dayalı maddi ve manevi tazminat talebine ilişkindir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 353/1-b(1) hükmü uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 06.03.2025 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.