"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/263 Esas, 2024/506 Karar
HÜKÜM : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 5. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/158 E., 2021/368 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin dış aydınlatma armatürleri, çevre ve bahçe armatürleri, duvar aplikleri ve cephe aydınlatma sistemleri gibi ürün gruplarında faaliyet gösteren bir firma olduğunu, davalının 2019 01354 sayılı tasarımının müvekkilinin 2017 02515 sayılı tasarımı ile genel görünüm itibariyle ayniyet derecesinde benzer olduklarını, davalının tasarımına farklı perspektiflerden bakıldığında tasarımın tamamen siyah olması nedeniyle detaylarının belirsiz olduğunu, her iki taraf tasarımının da dar uzun dikdörtgen şekilde bulunduğunu, her ikisinin de üzerinde kendisinden daha küçük olan yine dikdörtgen şeklinde bir bölümün yer aldığını, bu unsurların teknik zorunluluktan kaynaklanmadığını, her iki tasarımda da led lambaların yerleşim yerlerinin birebir aynı olduğunu, her iki tasarımda da mevcut olan bu yerleşimin kenarlıklarının da birebir aynı bulunduğunu, tasarımın sadece renginin değiştirilmiş olmasının tasarıma ayırt edicilik katmayacağını, tasarımlar arasında herhangi bir fark bulunmadığını, tasarımların kablo girişlerinin yerleri ve formlarının birebir aynı olduğunu, tasarımların üzerindeki ek parçanın şekli ve fonksiyonunun birebir aynı bulunduğunu, dava konusu tasarımda üst parça ve alt parçanın birleştirilmiş olduğunu, ancak bunun tasarıma bir ayırt edicilik katmadığını ileri sürerek, davalıya ait 2019 01354 sayılı tasarımın hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; tarafların tasarımlarının farklı olduğunu, tünel aydınlatma armatürleri için uyulması gereken standartlar bulunduğunu, bu standartların tasarıma doğrudan etkisinin olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dava konusu tasarım ile davacıya ait itiraza mesnet tasarım arasında, bilgilenmiş kullanıcı nezdinde, genel izlenim itibariyle benzerlik bulunmadığı, bilgilenmiş kullanıcı kesiminin, dava konusu tasarımı, itiraza mesnet tasarımdan ayırt edebileceği, yine dava konusu tasarımın mutlak anlamda yeni olup olmadığı hususunda re'sen yaptırılan araştırmalara göre, dava konusu tasarımın mutlak anlamda yeni olmadığını ortaya koyabilen önceki tarihli kamuya sunulmuş bir tasarımın bulunmadığı, konusunda uzman iki ayrı bilirkişi heyetinden alınan raporların sonuç itibariyle birbirleri ile uyumlu olduğu, dava konusu tasarımın hükümsüzlüğü şartlarının oluşmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm, davacı vekilince istinaf edilmiştir.
IV. İSTİNAF
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dava konusu tasarımın davacının itirazına mesnet tasarım karşısında yeni ve ayırt edici olduğunun belirlendiği, ayrıca her iki bilirkişi heyeti raporunda mutlak yenilik yönünden yapılan araştırmada, dava konusu tasarımın yeniliğini ve ayırt ediciliğini kaldıran bir tasarıma rastlanılmadığının belirtildiği, bilirkişi raporlarının hüküm kurmaya ve denetime elverişli bulunduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiş, hüküm, davacı vekilince temyiz edilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Dava ve Hukuki Nitelendirme
Dava, endüstriyel tasarımın hükümsüzlüğü istemine ilişkindir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 353/1-b(1) hükmü uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilince temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 27.03.2025 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.