Logo

11. Hukuk Dairesi2024/3970 E. 2024/6247 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Tenfiz davasından sonra yapılan istinaf başvurusunda maktu mu yoksa nispi mi harç uygulanacağı ve bu harcın ödenmemesi halinde istinaf yolunun nasıl işleyeceği hususunda yaşanan uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Tenfiz davalarına maktu harç uygulanacağı, istinaf başvurusunda eksik harç ödenmesi halinde ise istinaf başvurusunun reddine değil, noksan harcın tamamlanması için süre verilmesi gerektiği gözetilerek, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun direnme kararını kaldırmasına rağmen Bölge Adliye Mahkemesince verilmiş ve temyiz edilebilecek bir karar kalmadığı anlaşıldığından, dosyanın esasa ilişkin istinaf incelemesi yapılması için Bölge Adliye Mahkemesi'ne gönderilmesine karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2022/865 Esas, 2022/1592 Karar

HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi

İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesi

SAYISI : 2018/669 E., 2019/71 K.

Taraflar arasındaki dava sonucu verilen kararda direnilmesi üzerine dosya Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'na gönderilip, Hukuk Genel Kurulunca verilen karar üzerine dosya Dairemize gönderilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği görüşülüp, düşünüldü:

Taraflar arasındaki tenfiz davasında İlk Derece Mahkemesince verilen kararın maktu harçla istinaf edilmesi üzerine İlk Derece Mahkemesince nispi tarifeye göre noksan harcın ikmalinin istendiği aksi halde istinaf başvurusundan vazgeçmiş sayılacağının ihtar edildiği, ihtar gereğinin yerine getirilmemesi üzerine ek kararla başvurunun yapılmamış sayılmasına karar verildiği, bu defa ek kararın ve esas hakkındaki kararın istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince ek karar yerinde görülmekle işin esası hakkında bir değerlendirme yapılmaksızın istinaf başvurusunun esastan reddine karar verildiği, bu hükmün ise Dairemizin 16.03.2022 tarih ve 2020/5273 E., 2022/2001 K. sayılı kararıyla tenfiz davalarının maktu harca tabi olduğu ve İlk Derece Mahkemesi ek kararının kaldırılmasıyla istinaf istemlerinin esastan incelenmesi gerektiği gerekçesiyle bozularak dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderildiği, bu defa Bölge Adliye Mahkemesince İlk Derece Mahkemesi ek kararının yerinde olduğu gerekçesiyle kararda direnilmesine karar verilmiştir.

Direnme kararı üzerine inceleme yapan Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'nun 08.05.2024 tarih ve 2023/11-540 E., 2024/223 K. sayılı kararına göre, Bölge Adliye Mahkemesinin ilk kararının, Dairemizin 16.03.2022 tarih ve 2020/5273 E., 2022/2001 K. sayılı bozma kararının ve Bölge Adliye Mahkemesi direnme kararının ortadan kaldırılmasıyla dosyanın esasa yönelik temyiz itirazları incelenmek üzere Dairemize gönderilmesine karar verilmiştir. Ancak, Dairemiz Bölge Adliye Mahkemelerinin esasa ilişkin kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesiyle görevli olup, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunca Bölge Adliye Mahkemesinin verdiği ilk ve direnmeye ilişkin ikinci kararının ortadan kaldırılmasına karar verildiği görülmekle, ortada Dairemizin temyizen inceleyebileceği bir Bölge Adliye Mahkemesi kararı kalmamış olduğundan, davalılar vekilinin esasa yönelik istinaf istemi incelenmek üzere dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi ve Bölge Adliye Mahkemesince verilecek kararın temyizi halinde dosyanın Dairemize gönderilmesi gerektiği anlaşılmıştır.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle, dosyanın Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 11.09.2024 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.