"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi
HÜKÜM : Esastan ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/25 E., 2020/250 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkili şirketin TÜRKPATENT nezdinde 2017/02211 numaralı ve "... + şekil" ibareli markanın 09 ve 36. sınıflar için tescili başvurusunda bulunduğunu, Markalar Dairesi Başkanlığı kararı ile 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanunu'nun (SMK) 5/1-ç maddesi uyarınca 2016/... tescil numaralı "denizkabuğu accessories & collection + şekil" ibareli marka ile ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğu gerekçesi ile müvekkilinin başvurusunun reddine karar verildiğini, söz konusu karara karşı yaptıkları itirazın da Yeniden İnceleme ve Değerlendirme Kurulu (YİDK) kararı ile nihai olarak reddedildiğini, oysa redde gerekçe gösterilen marka ile müvekkile ait başvurusu yapılan marka aynı olmadığı gibi markaların ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğunun da söylenemeyeceğini, redde mesnet gösterilen markanın, yazı tipi, içerdiği şekil unsurunun yanı sıra “accessories & collection” ibaresini içermesi nedeniyle markaların yeterince farklılaştığını, markanın kullanıldığı emtianın da farklı olduğunu ileri sürerek YİDK kararının iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; müvekkili Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile "..." ibaresinin markalarda ortak unsur olarak yer almasına rağmen, başvuruda yer alan farklı kelime, şekil ve renk unsurunun taraf markalarını aynı veya ayırt edilemeyecek kadar benzer olmaktan kurtardığı, başvurudaki farklılıkların ilgili tüketici kesimi yönünden ilk bakışta genel olarak bıraktığı izlenim açısından göz ardı edilebilecek, yok sayılacak nitelikte olmadığı, başvuru ve redde mesnet markalar arasında hiç bir inceleme ve araştırma yapmayı gerekli kılmayacak şekilde bağlantı kurulma ihtimali de dahil iltibas ihtimalinin var olduğunun ve karıştırılmanın yaşanacağının söylenemeyeceği, redde mesnet marka ile başvuru arasındaki benzerliğin SMK'nın 6. maddesi anlamında bir benzerlik olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile, YİDK kararının iptaline karar verilmiş, hüküm, davalı vekilince istinaf edilmiştir.
IV. İSTİNAF
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile mutlak ret nedenleri arasında yer alan SMK'nın 5/1-ç maddesi hükmünün uygulanabilmesi için markalar arasındaki benzerliğin iltibasa yol açacağının ayrıca inceleme yapılmasını gereksiz kılacak derecede güçlü ve açık olması gerektiği, davacının başvuru konusu yaptığı "..." ibareli marka ile redde mesnet "denizkabuğu" ibareli marka arasında bu anlamda bir benzerliğin bulunmadığı, başvuru ve redde mesnet alınan markada bulunan farklı şekil ve kelime unsurları nedeniyle her iki markanın SMK'nın 5/1-ç maddesi bağlamında benzer kabul edilemeyeceği gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiş, hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Dava ve Hukuki Nitelendirme
Dava, YİDK kararının iptali istemine ilişkindir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 353/1-b(1) hükmü uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
VI. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 10.04.2025 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.