"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi
SAYISI : 2018/228 Esas, 2023/459 Kara
HÜKÜM : Asıl davanın kabulü, birleşen davanın kısmen kabulü
İlk Derece Mahkemesi kararı asıl ve birleşen davada davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
KARAR
I. DAVA
1.Asıl davada davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 23.03.2007 günü davalı işletmeye ait tren istasyonunda trenden inmek isterken düştüğünü ve peronla tren arasında bulunan ve uluslararası standartlara aykırı olarak çok geniş olan boşluğa sıkışan sol ayağının parçalandığını ve kullanılmaz hale geldiğini, müvekkilinin ağır bir şekilde yaralandığını ve ömür boyu sürecek şekilde özürlü kaldığını, davalı taşıyıcının 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun (6102 sayılı Kanun) 850 nci ve devamı maddeleri uyarınca düzenlenen taşıyıcının sorumluluğuna ilişkin ilkeler uyarınca alt yapısını olması gereken düzey ve nitelikte düzenlememekle, bakımı gerektiği biçimde yerine getirmemekle, işletmeciliğini belli bir özenle yapmamakla asli ve birinci derecede kusurlu ve sorumlu olduğunu belirterek fazlaya ilişkin tüm hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 5.000,00 TL’nin avans faizi ile birlikte davalı işletmeden tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
2.Birleşen davada davacı vekili dava dilekçesinde, müvekkilinin 23.03.2007 günü davalı işletmeye ait tren istasyonunda trenden inmek isterken düştüğünü ve peronla tren arasında bulunan ve uluslararası standartlara aykırı olarak çok geniş olan boşluğa sıkışan sol ayağının parçalandığını ve kullanılmaz hale geldiğini, müvekkilinin ağır bir şekilde yaralandığını ve ömür boyu sürecek şekilde özürlü kaldığını, 500.000 TL lik manevi tazminata hükmedilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
1.Davalı TCDD İşletme Müdürlüğü vekili cevap dilekçesinde, zamanaşımının söz konusu olduğunu, davanın yargı yolu yokluğu ve görevsizlik nedeni ile reddi gerektiğini, olayda tüm kusurun davacıda olduğunu, davacının yolcu uğurlamak üzere trene bindiğini, oysa yolcu uğurlamak için trene binmenin yasak olduğunu, müvekkiline atfedilecek bir kusur bulunmadığını, olayın akabinde Kütahya C.Başsavcılığının 2007/2335 sayılı soruşturma dosyası ile yürütülen soruşturma neticesinde "davacının yaralanmasında başka bir kimsenin kusur ve kabahatinin bulunmadığı, tamamen kendinin dikkatsiz ve tedbirsiz davranması sonucu düşerek yaralandığı...anlaşılmaktadır." denilerek kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiğini, bu nedenlerle davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
2.Davalı TCDD Taşımacılık A.Ş.vekili cevabında özetle, olayın olmasında davalıya yüklenecek kusur bulunmadığını, 01.05.2013 tarihinde resmi gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 6461 sayılı Yasanın geçici 1/1 maddesi uyarınca TCDD Taşımacılık A.Ş.'nin kurulmasına karar verildiği, bu şirketin 14.06.2016 tarihinde kurularak tüzel kişilik kazandığını, yasanın geçici 2/a maddesi uyarınca TCDD Taşımacılık A.Ş.'nin tüzel kişilik kazandıktan sonraki bir yıl içinde TCDD'nin ilgili hizmet birimlerinden şirkete devredilecek personel ile cer, yük ve yolcu taşıma hizmetlerinde kullanılan çeken ve çekilen araçlarla bunlarla ilgili her türlü diğer araç gereç ve cihazların belirlenmesi ve personelin kadro ve pozisyonlarıyla araç, gereç ve cihazların ise hak, alacak, borç ve yükümlülükleriyle birlikte davalı şirkete devredilmiş sayılacağının hüküm altına alındığını, kazanın TCDD İşletmesi Genel Müdürlüğünün sorumluluk kapsamında oluştuğunu, bu nedenle bu davalı yönünden reddini talep ettiklerini bildirmişlerdir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesince bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde, asıl davanın kabulü ile,
681.905,65 TL maddi tazminatın 23.03.2007 tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalı TCDD İşletmesi Genel Müdürlüğünden alınarak davacıya ödenmesine; birleşen davanın kısmen kabulü ile, 90.000,00 TL manevi tazminatın 23.03.2007 tarihinden işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya ödenmesine, karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
IV. TEMYİZ İNCELEMESİ
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dava, davacının davalı işletmeye ait tren istasyonunda düşerek yaralanması neticesinde oluşan zararın tazmini talebine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Dosyadaki yazılara, Mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdiri ve mahkemece kanuni tazminat yönünden avans faizine hükmedilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı TCDD İşletmesi Genel Müdürlüğü vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde değildir
2.Davalı olarak TCDD İşletmesi Genel Müdürlüğünün yanında TCDD Taşımacılık A.Ş.'nin davalı olarak tüm yargılama aşamasında yer alması ve davalı sıfatı da göz önüne alındığında TCDD Taşımacılık A.Ş. hakkında bir hüküm verilmemesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
V.SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bend uyarınca Mahkeme kararının BOZULMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine, 04.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.