Logo

11. Hukuk Dairesi2024/6 E. 2024/8007 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Davalıların, davacıya ait tescilli markayı izinsiz kullanarak marka hakkına tecavüz edip etmediği ve bundan dolayı maddi-manevi tazminat ödenmesi gerekip gerekmediği.

Gerekçe ve Sonuç: Davalıların markasal kullanımlarının davacı markası ile karıştırılma ihtimali yaratacak derecede benzerlik taşıdığı, davalıların bu kullanımlarına ilişkin bir hak veya meşru bağlantısının bulunmadığı ve bu eylemlerinin davacının marka hakkına tecavüz oluşturduğu gözetilerek yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2023/1770 Esas, 2023/1877 Karar

HÜKÜM : Esastan ret

İLK DERECE MAHKEMESİ: Kayseri 3. Asliye Hukuk Mahkemesi (Fikri ve Sınaı Haklar Hukuk Mahkemesi sıfatıyla)

SAYISI : 2019/264 E., 2023/276 K.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalılar vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

KARAR

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 2014/82265 tescil numaralı "... TÜRKÇE" markası bulunduğunu, davalıların “... Türkçe Atölyem”, “... Türkçe Defterim”, “... Türkçe Ödevi”, “... Türkçe Testi” vb. isimler verdikleri kitap, defter, broşür vs ürünleri internet siteleri, bayiler, ulusal ve yerel kitapevlerinde dağıtım ve satışını yaptığını, marka hakkına yapılan tecavüze derhal son verilmesinin davalı tarafa ihtar edildiğini ancak bir sonuç alınamadığını, davalıların marka sahibinin izni olmaksızın davacıya ait markayı kullanmalarının hukuken korunamayacağını, müvekkilinin maddi ve manevi zarara uğradığını ileri sürerek markaya tecavüzün tespitini, men'ini, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 1.000,00 TL maddi, 100.000,00 TL manevi tazminatın faiziyle birlikte davalılardan tahsilini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı vekili cevap dilekçesinde; müvekkili yayınevinin 2012 yılından beri yayın ve eğitim sektöründe hizmet verdiğini, Türkiye çapında 350 civarında şube ve bayisinin bulunduğunu, müvekkili GYD Yayın Dağıtımın bu bayilerden biri olduğunu, Arı Yayıncılığın " ..." ibareli 2017/86817 tescil numaralı markası bulunduğunu, davacı yanca sıralan bütün eserlerin başında "..." kelimesinin de bulunduğunu, belirtilen eserlerin basım ve satışın da kitap kapağında markanın tam adının yazıldığını, müvekkili yayınevinin tescil hakkından doğan kullanım hakkı ile basım ve satış yaptığını, bu basım ve satış hukuka uygun olup davacının iddiasının aksine davacı markasının haksız kullanımı niteliğinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesince, davacı markası ile davalıların markasal kullanımları arasında işitsel, görsel ve kavramsal açıdan yüksek oranda benzerlik olduğu, davalının markasal kullanımının kapsamındaki “kitaplar, defterler” ile davacının marka kapsamındaki sınıfların aynı olduğu, bu nedenle karıştırılma ihtimali bulunduğu, davalının bu kullanımlarına ilişkin hakkı veya meşru bağlantısı olduğuna yönelik delil bulunmadığı, dolayısıyla davalının eylemlerinin davacının marka hakkına tecavüz teşkil ettiği, davacının maddi tazminat talebini 6769 sayılı Sınai Mülkiyet Kanun'un 151 inci maddesinin 2/b bendine (Sınai mülkiyet hakkına tecavüz edenin elde ettiği net kazanç) dayandırdığı, maddi tazminat hesabı hususunda bilirkişi raporu alındığı, davacının ıslah dilekçesi ile maddi tazminat talebini Arı Yayıncılık yönünden 116.097,70 TL ye yükselttiğini, manevi tazminat için davalının kusurlu olması, davalıların ticari şirket olması nedeniyle basiretli tacir gibi hareket etmesi ve başkası adına tescilli markayı kullanmaması gerektiği, davalıların kusurlu bulunması nedeniyle manevi tazminata da hükmedildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar vekilince istinaf edilmiştir.

IV. BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ KARARI

Bölge Adliye Mahkemesince, ilk derece mahkeme kararında usul ve esas yönünden hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davalılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, karar davalılar vekilince temyiz edilmiştir.

V. TEMYİZ İNCELEMESİ

1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

Dava, markaya tecavüzün tespiti, meni, maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk

1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.

2.6769 sayılı Kanun'un 7, 29 uncu maddeleri.

3. Değerlendirme

Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı Kanun'un 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) numaralı alt bendi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.

VI. SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalıların temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372 nci maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlere yükletilmesine, 19.11.2024 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.