Logo

11. Hukuk Dairesi2025/1097 E. 2025/1699 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Re'sen terkin edilen şirketin ihyasına karar verildikten sonra açılan ihya davasının hukuki durumu.

Gerekçe ve Sonuç: Şirketin daha önce ihyasına karar verilmiş olması nedeniyle, tekrar ihya talebinde bulunulmasını içeren davanın konusuz kaldığı gözetilerek, ilk derece mahkemesinin karar verilmesine yer olmadığına dair kararının ve davalının istinaf talebinin reddine dair bölge adliye mahkemesi kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2024/663 Esas, 2024/1480 Karar

HÜKÜM : Esastan Ret

İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara Batı Asliye Ticaret Mahkemesi

SAYISI : 2023/1082 E., 2024/24 K.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

KARAR

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davacı kurumun alacağını tahsil edebilmesi ve Ankara 34. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2023/191 (birleşen 2023/192 ve 2023/193) Esas sayılı dosyasında açılan davada taraf teşkilinin sağlanabilmesi amacıyla ... Mad. Otom. Tem. İnş Gıda ve Tar. Ür. Ltd. Şirketi'nin ihyasına karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı cevap dilekçesinde, ihyası istenilen şirketin 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu'nun (TTK) Geçici 7. maddesi kapsamında 23.01.2014 tarihinde re'sen terkin edildiğini, ihyası istenen şirketin müdürlüklerine bildirilen son adresine kapatılma nedenine ilişkin TTK'nin Geçici 7. maddesinin 4. fıkrasının a bendi uyarınca 03.10.2013 tarihinde çıkarılan tebligatın "taşınmış” notuyla iade olunduğunu, ihtarın ayrıca 07.10.2013 tarih 8420 sayılı Türkiye Ticaret Sicili Gazetesinde (TTSG) ilan edildiğini, 2 ay içinde bildirimde bulunmadığı takdirde münfesih sayılacağı ilanen bildirilen şirketin süresi içinde başvuruda bulunulmadığı için 28.01.2014 tarih ve 8495 sayılı TTSG'de yapılan ilan ile sicilden re'sen terkin edildiğini, şirketin kapanmadan önce devam eden bir davasının olmadığını, şirketin terkin tarihinde; şirketin derdest davalarının, alacak ve borçlarının müdürlükleri tarafından bilinmesinin mümkün olmadığından işbu davanın açılmasına sebebiyet vermediğini, söz konusu şirketin Geçici 7. madde uyarınca münfesih sayılması gerektiğini, müdürlüklerinin tescile dair verilen kararlara karşı açılan davalarda yasadan doğan zorunlu hasım durumunda olduğunu savunarak aleyhlerine yargılama gideri ve vekâlet ücretine hükmedilmemesi ve davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile, dava dışı şirketin sicilden terkin edildiği ve daha sonra Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesinin 2022/191 E.-2022/1795 K. ve 28.12.2022 tarih sayılı kararı ile ihyasına karar verildiği anlaşıldığından, davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına, davalı tarafın davanın açılmasına sebebiyet vermesi nedeniyle yargılama giderlerinin davalı üzerinde bırakılmasına karar verilmiş, hüküm davalı vekilince istinaf edilmiştir.

IV. İSTİNAF

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davalının istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Dava ve Hukuki Nitelendirme

Dava, şirketin ihyası istemine ilişkindir.

B. Değerlendirme ve Gerekçe

Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (HMK) 353/1-b(1) hükmü uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.

VI. SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalının temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK'nın 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA, aynı Kanun'un 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 11.03.2025 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.