Logo

12. Hukuk Dairesi2023/9240 E. 2024/65 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Aynı borç ve aynı taahhüt kapsamında farklı taksitlerin ödenmemesi nedeniyle verilen birden fazla tazyik hapsi cezasının hukuka uygunluğu.

Gerekçe ve Sonuç: 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararı uyarınca, aynı borç ilişkisi nedeniyle verilecek toplam tazyik hapsi süresinin üç ayı geçemeyeceği ve sanığın aynı taahhüdün farklı taksitlerine ilişkin daha önce tazyik hapsi cezası çekmiş olması gözetilerek, ikinci tazyik hapsi cezasının hukuka aykırı olduğu gerekçesiyle bozulmasına ve davanın reddine karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

Borçlunun ödeme şartını ihlâli suçundan sanık ...'ın, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi uyarınca 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair ... İcra Ceza Mahkemesinin 15.02.2019 tarihli ve 2018/118 Esas, 2019/26 Sayılı kararı aleyhine ... Bakanlığının 30.10.2023 tarihli ve 94660652-105-07-25965-2022-KYB sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04.12.2023 tarihli ve KYB-2023/116760 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.

Anılan ihbarnamede;

Dosya kapsamına göre, sanığın borçlu, alacaklısı ... olan 8.100,00 TL bedelli, 15.10.2013 tanzim, 10.10.2014 ödeme tarihli 1 adet bonoyu ödememesi üzerine alacaklı vekili tarafından ... İcra Müdürlüğünün 2016/123 Sayılı dosyasından başlattığı icra takibi kapsamında vermiş olduğu 04.04.2017 tarihli taahhüde ilişkin inceleme konusu 20.07.2018 tarihli taksit borcunu ödemeyerek taahhüdü ihlal etmesi eylemi nedeni ile ... İcra Ceza Mahkemesinin 15.02.2019 tarihli ve 2018/118 Esas, 2019/26 Sayılı kararı ile borçlu sanık hakkında 3 aya kadar tazyik hapsiyle cezalandırılmasına karar verildiği, bu cezasını 29.07.2019-27.10.2019 tarihleri arasında infaz ettiği,

Sanık hakkında aynı borç kapsamında verdiği aynı taahhüde ilişkin inceleme dışı 20.06.2018 tarihli taksit borcunu da ödemeyerek taahhüdü ihlal etmesi eylemi nedeni ile yapılan şikayet üzerine ... İcra Ceza Mahkemesinin 15.02.2019 tarihli ve 2018/99 Esas, 2019/25 Sayılı kararı ile de 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına karar verildiği ve bu cezasını 30.04.2019-29.07.2019 tarihleri arasında infaz ettiği anlaşılmakla,

2004 sayılı Kanun’un “Borçlunun ödeme şartını ihlâli halinde ceza” başlıklı 340. maddesinde "111 inci madde mucibince veya alacaklının muvafakati ile icra dairesinde kararlaştırılan borcu ödeme şartını, makbul bir sebep olmaksızın ihlâl eden borçlunun, alacaklının şikâyeti üzerine, üç aya kadar tazyik hapsine karar verilir. Hapsin tatbikine başlandıktan sonra borçlu borcun tamamını veya o tarihe kadar icra veznesine yatırmak zorunda olduğu meblağı öderse tahliye edilir; ödemelerini tekrar keserse, hakkında tazyik hapsine yeniden karar verilir. Ancak, bir borçtan dolayı tazyik hapsinin süresi üç ayı geçemez." şeklinde yer alan düzenleme ile Yargıtay 12. Hukuk Daresinin 07.03.2023 tarihli ve 2023/1882 Esas, 2023/1414 Karar sayılı ilamı ile Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 29.09.2009 tarihli ve 2009/16-188 Esas, 2009/205 Karar sayılı ilâmında da kabul edildiği üzere, aynı borç ilişkisi nedeniyle toplam tazyik hapsi miktarının 3 ayı geçemeyeceği cihetle,

Sanık hakkında aynı taahhüt nedeniyle farklı taksitlere ilişkin ayrı şikayetler üzerine ... İcra Ceza Mahkemesinin 2018/99 Esas sayılı dosyasında yapılan yargılama neticesinde sanığın 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına karar verilmesine rağmen, aynı taahhüde ilişkin olarak ... İcra Ceza Mahkemesinin 2018/118 Esas sayılı dosyasında da bahse konu Ceza Genel Kurulu kararında belirtilen şekilde borçlunun ayrı ayrı olacak şekilde 3 aya kadar hapsen tazyikine karar verilmeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, ... İcra Ceza Mahkemesinin 15.02.2019 tarihli ve 2018/118 Esas, 2019/26 Sayılı kararının CMK’nın 309/4-d. maddesi uyarınca BOZULMASINA,

5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrasının (d) bendi uyarınca bozma nedeninin cezanın kaldırılmasını gerektirdiği belirlendiğinden,

"CMK’nun 223/7. maddesi gereğince davanın reddine,"

"Yargılama giderinin müşteki üzerinde bırakılmasına,"

Dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 09.01.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.