"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın dosyası Dairemize gönderilmiş olup, dava dosyası için düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü :
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesince verilen 28/12/2023 tarih ve 2022/408 Esas, 2023/1884 Karar nolu kararının davalılar tarafından adli yardım talepli olarak temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 11/03/2024 tarih ve 2024/1575 E.-2024/1923 K. sayılı kararıyla adli yardım talebinin reddine karar verildiği, kararın itirazen incelenmesinin davalılar tarafından istenilmesi üzerine dosyanın HMK’nın 337. maddesi uyarınca Dairemize gönderildiği anlaşılmıştır.
Sosyal hukuk devletinin bir gereği olarak kabul edilmiş olan adli yardım, ekonomik bakımdan yetersiz olan kimselere, yargı organları önünde haklarını arayabilmeleri veya savunma yapabilmeleri için parasal kolaylıklar sağlanması anlamına gelir. Bu anlamdaki kolaylıklar yargılama giderlerinden muafiyet ve ücretsiz hukuki yardım sağlanması yoluyla gerçekleştirilebilir (Pekcanıtez H./ Özekes M./ Akkan M./ Taş Korkmaz H.: Pekcanıtez Usul Medeni Usul Hukuku, Cilt III, İstanbul 2017, s. 2410-2411).
Adli yardım 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 334 ve devamı maddelerinde düzenlenmiştir. Anılan maddelere göre adli yardımın şartları “ödeme gücünden yoksun olma” ve “talebin açıkça dayanaktan yoksun olmaması”dır. Adli yardım isteğinde bulunan kimsenin, kendisi ve ailesinin geçimini önemli ölçüde zor duruma düşürmeksizin gereken yargılama giderlerini kısmen veya tamamen ödeme gücünden yoksun olması gerekir (m. 334/1).
Adli yardım talebinde bulunan kimsenin yargılama giderlerini karşılayabilecek durumda olmadığını gösteren mali durumuna ilişkin belgeleri de mahkemeye ibraz etmesi gerekir (m. 336/2). Adli yardım talebinde bulunanın ödeme gücünden yoksun olup olmadığı bu belgeler incelenerek belirlenecektir.
Somut olayda, davalıların adli yardım talebine ilişkin temyiz dilekçesi ekinde sunulan belgelerin, ödeme gücünden yoksunluğu tevsik eder nitelikte olmadığı görülmektedir.
Açıklanan nedenlerle Yargıtay 11. Hukuk Dairesi'nin adli yardım talebinin reddine ilişkin kararı yasaya uygun olduğundan, adı geçen davalıların yerinde bulunmayan itirazlarının ayrı ayrı reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:
Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar ... ile ...’in yerinde görülmeyen itirazlarının ayrı ayrı HMK’nun 337/2. maddesi gereğince REDDİNE, 07.10.2024 gününde oy birliği ile kesin olarak karar verildi.