"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın müddeti içinde temyizen tetkiki davacı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
2004 sayılı İİK'nın 363/1. maddesine göre; istinafı kabil olan icra mahkemesi kararlarına karşı, ait olduğu alacak, hak veya malın değer veya miktarı 7.000,00 TL’yi geçmesi şartıyla istinaf yoluna başvurulabilir. Anılan hükümdeki kesinlik sınırının, aynı Kanunun ek (1). maddesi dikkate alındığında, 01.01.2024 tarihinden itibaren 66.090,00 TL olarak uygulanması gerekmektedir.
Somut olayda, alacaklının, örnek 13 takip nedeniyle borçlunun itirazının kaldırılması ve kiralanandan tahliyesi istemiyle icra mahkemesine başvurduğu, Trabzon 1. İcra Hukuk Mahkemesinin 16.05.2024 tarih ve 2024/1 E.-2024/164 K. sayılı kararı ile itirazın kaldırılmasına, tahliye talebinin reddine karar verildiği, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı davacı tarafından tahliye talebinin reddi yönünden istinaf yoluna başvurulduğu, İlk Derece Mahkemesince işbu başvurunun da ek karar ile -kararın miktar itibariyle kesin olduğu gerekçesiyle- reddine karar verildiği, ret kararına karşı tekrar istinaf yoluna başvurulduğu, Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesinin 09.07.2024 tarih ve 2024/1305 E.-2024/1213 K. sayılı kararı ile istinaf başvurusunun esastan reddedildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık/istinaf konusu (ödeme emri dikkate alındığında yıllık kira bedeli olan 30.000,00 TL) değerin, İlk Derece Mahkemesinin karar tarihine göre kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından bu doğrultuda yine İlk Derece Mahkemesince verilen ek karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi kararı doğru olup, anılan Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ :Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine dair son kararının İİK'nın 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nın 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 427,60 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 15.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.