"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki dava sonucu Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükmün Dairemizce bozulması üzerine, verilen direnme kararına ilişkin dava dosyası Dairemize gönderilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okundu, gereği görüşülüp, düşünüldü:
Taraflar arasındaki borca itiraz yargılaması sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın borçlular vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına borca itirazın kabulü ile takibin durdurulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının alacaklı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 09.01.2024 tarihli ve 2023/2898 Esas-2024/90 Karar sayılı kararı ile Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulduğu, Bölge Adliye Mahkemesince bozma kararına karşı verilen direnme kararının alacaklı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
Yargıtayın ilgili Dairesinin bozma kararına karşı İlk Derece Mahkemesi veya Bölge Adliye Mahkemesince önceki kararda direnilmesi halinde izlenecek usul 6100 Sayılı HMK'nın 6763 Sayılı Yasa’nın 43. maddesi ile değişik 373/5. maddesinde;
“(5)İlk Derece Mahkemesi veya Bölge Adliye Mahkemesi kararında direnirse, bu kararın temyiz edilmesi durumunda inceleme, kararına direnilen dairece yapılır. Direnme kararı öncelikle incelenir. Daire, direnme kararını yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderir.” şeklinde belirtilmiştir.
Maddenin düzenleniş amacı direnme kararı yerinde ise dosyanın gereksiz yere Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na gitmesini önlemektir.
Maddedeki düzenlemeye göre direnme kararını inceleyen Özel Daire’nin görevi sınırlı olup, direnme kararını ONAMAK ya da dosyayı Hukuk Genel Kurulu’na GÖNDERMEKTİR.
Özel Daire bu iki karardan başka bir karar veremez. Bu iki karar dışındaki bir kararı vermek görevi Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’na aittir.
2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri elli sekiz bin sekiz yüz Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 01.01.2024 tarihinden itibaren üç yüz yetmiş sekiz bin iki yüz doksan Türk Lirası olup, 2004 sayılı Kanunu’n Ek-1 maddesinde parasal sınırların uygulanmasında (temyizen denetlenecek) hükmün verildiği tarihteki miktarın esas alınacağı hüküm altına alınmıştır.
Somut uyuşmazlıkta, incelenmesi istenilen İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesinin 22.05.2024 gün, 2024/1307 E.-2024/1789 K. sayılı direnme kararına konu takip dosyasında tahsili istenilen 53.564,27 EURO alacağın takip tarihindeki Türk Lirası karşılığı olan 352.672,51 TL dikkate alındığında, direnme kararının verildiği tarihte geçerli olan TL tutarındaki temyiz edilebilirlik sınırının altında olduğu düşünülmüş ise de, Dairemizce "direnmeyi onama "ya da" dosyayı Hukuk Genel Kurulu'na" gönderme dışında bir karar verilemeyeceğinden dosyanın (direnme kararının esası incelenmeksizin) temyiz incelemesi için Yargıtay Hukuk Genel Kuruluna gönderilmesine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ:
Açıklanan sebeplerle;
Dosyanın Yargıtay Hukuk Genel Kurulu'na gönderilmesine, 04.02.2025 tarihinde oy birliği ile karar verildi.