Logo

12. Hukuk Dairesi2024/85 E. 2024/6981 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: İcra mahkemesince verilen tazminatın reddi kararına karşı yapılan temyiz başvurusunun reddine ve hakikate muhalif beyanda bulunma suçundan beraat kararına karşı yapılan temyiz başvurusunun kabul edilebilirliğine ilişkin uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Hakikate muhalif beyanda bulunma suçunda verilen beraat kararına karşı yapılan temyiz başvurusu CMK m. 286/2-d uyarınca reddolunmuş, tazminat davasının reddine ilişkin vekalet ücreti taleplerine karşı yapılan temyiz başvuruları ise İİK m. 364/1'de belirtilen temyiz sınırının altında kaldığı gerekçesiyle reddedilmiş ve tazminat isteminin reddine yönelik Bölge Adliye Mahkemesi kararı ise yerinde görülerek onanmıştır.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SUÇ : Hakikate muhalif beyanda bulunmak

HÜKÜM :Beraat, Tazminatın reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:

1-Hakikate Muhalif Beyanda Bulunmak suçuna yönelik kurulan hükümlere yönelik müşteki vekilinin temyizine ilişkin incelemede,

Temyiz incelemesine konu edilen suçun 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 338. maddesi kapsamında kalan ve kanunda üst sınırı bir yıla kadar hapis cezası öngören, "Hakikate Muhalif Beyanda Bulunmak" suçunu oluşturduğu gözetildiğinde;

28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun ile yeniden düzenlenen CMK'nun 286/2-d uyarınca; İlk defa bölge adliye mahkemesince verilen ve 272 nci maddenin üçüncü fıkrası kapsamı dışında kalan mahkûmiyet kararları hariç olmak üzere, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı cihetle, yapılan temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nun 298/1. maddesi uyarınca REDDİNE,

2-Tazminat davasının reddine ilişkin hükümlere yönelik vekalet ücreti taleplerine hasren davalılar ..., ..., ... vekillerinin temyiz başvurularının incelenmesinde;

2.3.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanunun 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri Onbin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 24.11.2016 tarih ve 6763 sayılı Kanun'un 4. maddesi ile 02.12.2016 tarihinden itibaren kırk bin Türk Lirası’na, 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanun’un 1. ve 2. maddesi ile 28.02.2019 tarihinden itibaren elli sekiz bin sekiz yüz Türk Lirası’na, 01.01.2020 tarihinden itibaren yetmiş iki bin yetmiş Türk

Lirası'na, 01.01.2021 tarihinden itibaren yetmiş sekiz bin altı yüz otuz Türk Lirası'na, 01.01.2022 tarihinden itibaren yüz yedi bin doksan Türk Lirası'na, 01.01.2023 tarihinden itibaren iki yüz otuz sekiz bin yedi yüz otuz Türk Lirası'na, 01.01.2024 tarihinden itibaren de üç yüz yetmiş sekiz bin iki yüz doksan Türk Lirası'na çıkarılmıştır.

Davalılar ..., ..., ...'ın temyizlerinin konusunun nispi vekalet ücretlerine ilişkin olduğu ve icra mahkemesince İİK'nun 89/4. maddesine göre istenebilecek tazminat miktarının üst sınırı olan haciz ihbarnamelerinde belirtilen borç miktarları olan 578.062,55 TL, 563.690,33 TL ve 578.338,63 TL üzerinden belirlenecek nispi vekalet ücretlerinin azami 86.967,41 TL olacağı, bu durumda, temyizlerin konusunun 86.967,41 TL lik nispi vekalet ücretlerine ilişkin olduğu anlaşılmıştır.

Somut olayda, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre uyuşmazlık konusu 86.967,41 TL'lik nispi vekalet ücretine ilişkin değerlerin, yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından, anılan Bölge Adliye Mahkemesi kararının temyiz kabiliyeti yoktur.

5311 sayılı Kanunla değişik İİK’nın 364/1-2. maddeleri ve 6100 sayılı HMK'nın 366. maddesinin göndermesi ile uygulanması gereken aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca davalılar ..., ..., ... vekillerince yapılan temyiz başvuru taleplerinin ayrı ayrı (REDDİNE),

3-İİK 89/4 maddesi uyarınca talep edilen tazminat istemine yönelik olarak kurulan hükme ilişkin incelemede;

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 5311 Sayılı Kanun ile değişik İİK'nın 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 Sayılı HMK'nın 370. maddeleri uyarınca ONANMASINA, alınması gereken 427,60 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 10.09.2024 gününde oy birliğiyle karar verildi.