"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın temyizen tetkiki davalı/borçlu tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
02.03.2005 tarihli ve 5311 sayılı Kanunun 25. maddesi ile değişik 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 364/1. maddesine göre Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesince verilen ve miktar ve değeri on bin Türk Lirası’nı geçen nihai kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Bu hükümde öngörülen kesinlik sınırı, 01.01.2024 tarihinden itibaren üç yüz yetmiş sekiz bin iki yüz doksan Türk Lirası'na çıkarılmıştır.
Somut olayda, alacaklının, 12.876,00 TL kira alacağının tahsili amacıyla başlatılan örnek 13 takibe yapılan itirazın kaldırılması ve borçlunun kiralanandan tahliyesi istemiyle icra mahkemesine başvurduğu, Dörtyol İcra Hukuk Mahkemesinin 08.12.2022 tarih ve 2022/133 E.-2022/294 K. sayılı kararı ile davanın kabulü ile davalının borca vaki itirazının kaldırılmasına, takibin devamına, davalının kiralanandan tahliyesine karar verildiği, kabule dair İlk Derece Mahkemesi kararına karşı davalı tarafından istinaf yoluna başvurulduğu, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesinin 13.11.2024 tarih ve 2023/1162 E.-2024/2307 K. sayılı kararı ile davalının istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına, Döryol İcra Dairesinin 2022/2344 Esas sayılı takip dosyasına yapılan itirazının kaldırılmasına, takibin aynen devamına, asıl alacak olan 12.876,00 TL üzerinden %20 oranında 2.575,20 TL icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, tahliye talebinin reddine karar verildiği, bu kararın temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince temyiz talebinin de reddine karar verildiği, bu kez son kararın temyiz konusu yapıldığı anlaşılmaktadır.
Uyuşmazlık konusu değerin, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihine göre yukarıda belirtilen kesinlik sınırını geçmediği anlaşıldığından İİK’nın 364/1. maddesi gereğince temyiz isteminin reddi kararı doğru olup, anılan Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine ilişkin son kararının onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararında yazılı gerekçelere göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz talebinin reddine dair son kararının 5311 sayılı Kanun ile değişik İİK'nın 364/2. maddesi göndermesiyle uygulanması gereken 6100 sayılı HMK'nın 370. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), alınması gereken 615,40 TL temyiz harcından, evvelce alınan harç varsa mahsubu ile eksik harcın temyiz edenden tahsiline, 12.03.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.