"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Alacaklıyı zarara uğratmak için mevcudu eksiltmek
HÜKÜMLER : Esastan Ret, Şikayet Hakkının Düşürülmesi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Ceza muhakemesinin amacının hukuken geçerli kanıtlarla hiç bir duraksamaya yer vermeden maddi gerçeğin ortaya çıkarılması olması ve temyiz kanun yolundaki hukuki denetimin maddi gerçeğin tespitinde muhakeme ve mantık kurallarına, bilimsel gerçeklik ve bulgulara uyulup uyulmadığını da kapsadığı gözetilerek yapılan incelemede,
1-Sanık ...’ün üzerine atılı alacaklıyı zarara uğratmak için mevcudu azaltmak suçu yönünden yapılan değerlendirmede;
5271 sayılı CMK'nun, temyiz edilemeyecek kararları düzenleyen, 286/2-d maddesinin Anayasa Mahkemesinin 27.12.2018 tarihli ve 2018/71 E.-2018/118 K. sayılı kararıyla iptal edilmeden önceki hali;
"...d) (Değişik : 6545 - 18.6.2014 / m.78) İlk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adli para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları,...temyiz edilemez." şeklinde iken, 15.02.2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 27.12.2018 tarihli ve 2018/71 E. 2018/118 K. sayılı kararıyla; CMK'nın 286/2-d maddesi; Bölge Adliye Mahkemelerince sanık hakkında ilk defa verilecek mahkumiyet kararlarına karşı üst derece yargı denetimi (temyiz) yolunun kapatılmasının, AİHS'ye ek 7. nolu protokole ve Anayasa'nın 36. maddesine aykırı olması gerekçesiyle iptal edilmiştir.
İptal kararı üzerine, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanunun 7. maddesiyle yeniden düzenlenen CMK'nın 286/2-d maddesinin son hali;
"...d) İlk defa bölge adliye mahkemesince verilen ve 272. maddenin üçüncü fıkrası kapsamı dışında kalan mahkûmiyet kararları hariç olmak üzere, ilk derece mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi Esas No : 2025/1333
kararları,...temyiz edilemez." şeklinde düzenlenmiştir.
5271 sayılı CMK'nın 286/2-e maddesi ise; "...e) Adlî para cezasını gerektiren suçlarda ilk derece mahkemelerinden verilen hükümlere ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları, temyiz edilemez." hükmünü içermektedir.
Buna göre; 7165 sayılı Kanunla yapılan değişiklik sonrasında 5271 sayılı CMK'nın 286/2-e maddesinde yer alan; adlî para cezasını gerektiren suçlarda İlk Derece Mahkemelerinden verilen hükümlere ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarına karşı temyiz yolunun kapalı olduğuna ilişkin düzenleme; kanunlarda sadece adli para cezası gerektiren suçlarla ilgili olarak ilk derece mahkemelerince kurulan her türlü hükme karşı istinaf yoluna başvurulması sonucu; Bölge Adliye Mahkemelerince sanık hakkında ilk kez mahkumiyet hükmü kurulmaksızın verilecek diğer kararlar (esastan reddi, düzeltilerek esastan reddi vb.) için uygulanma kabiliyeti olan bir hükümdür.
7165 sayılı kanunla yeniden düzenlenen CMK'nın 286/2-d maddesinde yer alan; sanık hakkında İlk Derece Mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adli para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları,...temyiz edilemez.
Somut olayda; temyiz incelemesine konu edilen suçun 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 331 inci maddesi kapsamında kalan ve kanunda üst sınırı üç yıla kadar hapis ve bin güne kadar adli para cezası öngören, "Alacaklısını zarara sokmak kastıyla mevcudunu eksiltmek" suçunu oluşturduğu gözetildiğinde;
5271 sayılı CMK'nın 286/2-d maddesi uyarınca, İlk Derece Mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yılın üzerinde hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adli para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkündür.
Temyize konu edilen hükme esas somut uyuşmazlıkta;
İlk Derece Mahkemesi tarafından, İİK'nın 347. maddesi gereğince şikayetçinin şikayet hakkının düşürülmesine dair karar verildiği, müşteki vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması sonucu; Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesince, yapılan istinaf incelemesi sonucunda, 16.10.2024 tarihinde istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi uyarınca esastan reddine dair karar verildiği, hükmün müşteki vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince bu kez temyiz isteminin reddine karar verildiği ve asıl kararın temyiz edildiği görülmekle, CMK'nın 286/2-d maddesi gereği temyiz yolunun açık olduğu anlaşılmakla, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesinin, yasal dayanaktan yoksun olan 05.12.2024 tarihli temyiz isteminin reddine dair "ek kararı"nın KALDIRILMASINA oybirliğiyle karar verilerek; aynı dairenin 16.10.2024 tarih ve aynı sayılı asıl kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine geçildi:
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile müşteki vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği sebepler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesi tarafından yapılan inceleme sonucunda; İlk Derece Mahkemesince verilen şikayet hakkının düşürülmesine dair kararına yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair vermiş olduğu hüküm hukuka uygun bulunmakla, müşteki vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde gereğince ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanıklar ... ve ...’ın üzerlerine atılı alacaklıyı Esas No : 2025/1333
zarara uğratmak için mevcudu azaltmak suçu yönünden yapılan değerlendirmede;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile müşteki vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği sebepler de gözetilerek yapılan değerlendirmede,Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 13. Ceza Dairesi tarafından yapılan inceleme sonucunda; ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları kaldırılarak, İİK'nın 347. maddesi uyarınca sanıklar hakkında ayrı ayrı şikayet hakkının düşürülmesine dair vermiş olduğu hükümler hukuka uygun bulunmakla, müşteki vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde gereğince tebliğnameye uygun olarak ESASTAN REDDİ İLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 18.03.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.