"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki davacı/3. kişi tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya daireye gönderilmiş olup, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve dosya içerisindeki tüm belgeler okunup incelendikten sonra işin gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, üçüncü kişinin İİK'nın 96. vd. maddelerine dayalı istihkak iddiasına ilişkindir.
Mahkemece yapılan ilk yargılama sonucunda, davanın reddine ilişkin verilen karar, davacı üçüncü kişi tarafından temyiz edilmiş, Dairemizin 08.10.2018 tarih ve 2015/22901 Esas- 2018/16941 Karar sayılı ilamı ile öncelikle 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 22/c-2. maddesi uyarıca forkliftin tescil edilip edilmediğinin belirlenmesi amacıyla ilgili ticaret odasına müzekkere yazılarak bu hususa yönelik araştırma yapılması, tescilli olduğunun anlaşılması halinde şimdiki gibi davanın reddine, aksi durumda mahcuz iş makinesine ilişkin olarak borçlu şirket ile alacaklı şirket arasında imzalanan satış sözleşmesinin 4. maddesinin borçluya sıfır ürün satma yetkisi vermiş olması, borçlu şirket tarafından tanzim edilen, dava konusu iş makinesinin 3. kişiye satışına ilişkin faturada da mahcuzun kullanılmamış olduğunun ve faturanın alacaklı şirket ile yapılan 24.11.2012 tarihli sözleşmenin 4. maddesi gereğince kesildiğinin belirtilmiş olması karşısında, davalı alacaklı şirketin iyiniyetli 3. kişiler nezdinde yarattığı durumdan hareketle dayanak faturanın sahiplik belgesi olarak değerlendirilerek karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozma kararı verilmiştir.
Mahkemece, davacının delil olarak ibraz edilen faturanın sonradan rahatlıkla düzenlenebileceği, davacının haczedilen forkliftin tescil edildiğine dair bir belge ibraz edemediği, ayrıca bozma ilamı doğrultusunda yapılan inceleme neticesinde de iş makinesinin davalı alacaklı şirket adına 22.07.2013 tarih, 10840 tescil sıra No'su ile tescil edildiği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, karar davacı 3. kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava konusu forklift, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun 22/c-2. maddesi gereğince tescile tabi araçlardan olup, devir ve temlikinin aynı Kanun'un 20/d maddesi gereğince noterde düzenlenen sözleşme ile yapılması gerekir.
Bununla birlikte üretici ya da ithalat yapan firmadan alınan ilk el faturası da mülkiyet hakkının kanıtlanması açısından sahiplik belgesi olarak kabul edilmelidir.
Dava konusu iş makinesine ilişkin olarak; alacaklı şirket tarafından borçlu şirket adına düzenlenen 11.12.2012 tarihli fatura ile mahcuzun borçluya satıldığı, borçlu şirket ile alacaklı ESAS NO : 2025/426
şirket arasında imzalanan 24.11.2012 tarihli satış sözleşmesinin 4. maddesinde borçluya sıfır ürün satma yetkisi verildiği, borçlu şirket tarafından tanzim edilen dava konusu iş makinesinin 3. kişiye satışına ilişkin 22.01.2013 tarihli faturada da mahcuzun kullanılmamış olduğu ve faturanın alacaklı şirket ile yapılan 24.11.2012 tarihli sözleşmenin 4. maddesi gereğince kesildiği belirtilmiştir.
Bozma ilamı gereğince, “34-00-13-10840“ plaka No'lu Lugong Marka, 2012 Model, ... Tipli, 70393 Motor ve ... Şasi No.lu Forklift'in 22.07.2013 tarih, 10840 tescil sıra No'su ile alacaklı şirket adına tescil edildiği bildirilmiştir. Mahkemece, dava konusu iş makinesinin alacaklı adına tescilli olduğundan hareketle davanın reddine karar verilmiş ise de, dosya kapsamında yer alan bilgi ve belgelere göre dava konusu iş makinesinin alacaklı tarafından borçluya satıldığı, davalı alacaklının icra müdürlüğüne yönelttiği 23.07.2013 tarihli dilekçesi ile borçluya ait olan 10 adet forkliftin haczi ile muhafaza altına alınması amacı ile haciz talimatı gönderilmesini talep ettiği, dilekçesinin alt kısmında yer verdiği listedeki iş makinelerden birinin de dava konusu forklift olduğu görülmüştür. Buna göre, alacaklının kendi adına tescilli iş makinesinin borçluya ait olduğunu kabul ederek haczini talep ettiği anlaşılmıştır.
Öte yandan, dava konusu haciz, borçluya ödeme emri tebliğ edilen adreste ve borçlu huzurunda yapılmamıştır. Aksi sabit oluncaya kadar geçerli haciz tutanağında adres olarak, ... 7 Eylül Yolu Turgutlu Mezarlığı yazılı olduğu görülmüş, davacı 3. kişi 22.01.2013 tarihli fatura ile satın aldığı dava konusu mahcuzu 24.05.2013 tarihinde davadışı ... şirketine kiraya verdiğini iddia etmiş, buna ilişkin kira sözleşmesine dayanmış, dosya kapsamında yer alan ... Belediye Başkanlığına ait 16.07.2014 tarihli yazıda, ... Belediyesi Asri Mezarlığına beton bordür ve beton parke taşı döşenmesi işinin yüklenicisinin davadışı ... İnşaat olduğu, borçlu şirketin ... Belediyesi Asri Mezarlığında faaliyeti olmadığı belirtilmiştir. Bu durumda, dava konusu menkulün 3. kişinin kiraya verdiği davadışı bir firmanın kullanımında bulunması, borçlu elinde bulunmaması, davalı alacaklı şirket ile borçlu arasında yapılan satış sözleşmesinin iyiniyetli 3. kişiler nezdinde yarattığı durumdan hareketle davacı 3. kişi ile borçlu arasında düzenlenen dayanak faturanın içeriği de nazara alınarak sahiplik belgesi olarak değerlendirilerek davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken mahkemece, yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün İİK'nın 366. maddesi gereğince BOZULMASINA, taraflarca İİK'nın 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin alınan harcın istek halinde ilgiliye iadesine, 25.03.2025 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.