Logo

1. Ceza Dairesi2023/7610 E. 2024/3623 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın, mağduru araçla alıkoyması ve sonrasında silahla yaralaması nedeniyle kasten yaralama ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından verilen mahkumiyet hükmünün temyiz edilmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Yerel mahkemenin, eylemlerin suç vasıflarını doğru belirlediği, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığı ve takdiri indirimin uygulanmaması hususunda yeterli gerekçe sunduğu gözetilerek, sanık müdafinin temyiz itirazlarının reddine ve hükümlerin onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2022/254 E., 2023/552 K.

SUÇLAR : Kasten yaralama, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, Yargıtay 8. Ceza Dairesinin, 14.02.2022 tarihli ve 2019/5106 Esas, 2020/1639 Karar sayılı kararı ile suç vasfına ve haksız tahrike ilişkin bozma ilâmı üzerine verdiği, 12.04.2023 tarihli ve 2022/254 Esas, 2023/552 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;

1. Kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1,3-e, 87/3 ve 53. maddeleri uyarınca 2 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına,

2. Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan 5237 sayılı Kanun’un 109/2 ve 53. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına

Karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafinin temyiz sebepleri özetle; sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 109/1. maddesi yerine 109/2. maddesince hüküm verilmesinin hatalı olduğuna, sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.

III.GEREKÇE

Sanık ...'ın kardeşi olan tanık Hakan'ın, katılan ...'in yanında bir süre çalıştığı, işten ayrılması sonrasında bu mesele nedeniyle aralarında ihtilaf oluştuğu, sanık kendisi ile konuşmak istediğini katılana bildirdiği, katılanın olay tarihinde ...'den geçeceğini ve orada görüşebileceklerini beyan ettiği, olay tarihinde ...'e gelen katılanın kendisinin ... Petrol'de bulunduğunu, görüşebileceklerini telefonla arayarak sanığa bildirdiği, daha sonra sanığın buraya gittiği ve burada katılanın yanında bulunan tanık Hürriyet'i kendi aracında bırakarak konuşmak amacıyla sanığın aracına bindiği, sonrasında sanığın aracı ile buradan hızla hareket ederek Aliağa istikametine doğru aracını sürmeye başladığı, katılan bu esnada araçtan inmek istediğini belirtmiş ise de, sanığın katılanın araçtan inmesine izin vermediği, bunun üzerine katılanın polisi arayarak yardım istediği, bu şekilde yollarına devam ettikleri, yol boyunca da yine aralarında tartışma yaşandığı, olay yeri olan Yanıkköy Köyü yoluna geldiklerinde sanığın kullanmakta olduğu aracı durdurduğu, her iki şahsın da araç dışına çıktıkları, katılanın sanığın aksi sabit olmayan savunmasına göre sanığa küfür ve tehdit sözü söylemesi nedeniyle sanığın yanında bulundurduğu ruhsatsız silah ile katılana ateş ederek basit tıbbî müdahale ile iyileşmeyecek, hayatî tehlike geçirmeyecek ve kırığın hayat fonksiyonlarına etkisi ağır (6.) olacak şekilde yaraladığı anlaşılan olayda;

Yargılama sürecindeki işlemlerin usul ve kanuna uygun olarak yapıldığı, ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eksik incelemenin bulunmadığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, suç vasıfları ve yaptırımların isabetli şekilde belirlendiği, haksız tahrik koşullarının oluşmadığı, takdîri indirimin Mahkemenin takdîr yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği anlaşıldığından temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle ... 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 12.04.2023 tarihli ve 2022/254 Esas, 2023/552 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,

Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

16.05.2024 tarihinde karar verildi.