"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/1848 E., 2023/1420 K.
SUÇLAR : Kasten yaralama, 6136 sayılı Kanun'a muhalefet
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçundan neticeten hükmolunan 500,00 T.L. adlî para cezasına ilişkin mahkûmiyet hükmünün, tür ve miktarları itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un geçici 2 nci maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmıştır.
Kasten yaralama suçundan bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık hakkında hükmolunan cezanın tür ve miktarına göre, sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin, 1412 sayılı Kanun'un 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Eskişehir 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.06.2016 tarihli ve 2016/48 Esas, 2016/872 Karar sayılı kararının Cumhuriyet savcısı tarafından temyizi üzerine, Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 05.11.2020 tarihli ve 2020/11436 Esas, 2020/15581 Karar sayılı ilâmı ile mağdurun yaralanmasına ilişkin kesin doktor raporu aldırılmadan eksik inceleme ile karar verilmesi, sanığın üzerine atılı suçu silahtan sayılan bıçakla işlediği, suçun takibinin şikayet bağlı olmadığı gözetilmeksizin şikayet yokluğundan bahisle düşme kararı verilmesi nedenleriyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Bozma ilâmı üzerine Eskişehir 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.06.2023 tarihli ve 2020/1848 Esas, 2023/1420 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1,3-e, 62/1, 53/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi özetle, sanığın eyleminin meşru savunma kapsamında değerledirilerek beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Önceki kavga olayından sebep aralarında husumet bulunan tarafların olay tarihinde yolda karşılaştıklarında, sanığın bıçakla sol eline vurduğu mağduru basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaraladığı anlaşılan olayda,
2. Eskişehir 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.04.2015 tarihli ve 21.05.2015 tarihinde kesinleşen, 2014/694 Esas, 2015/399 Karar sayılı ilamı ile neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 87/3, 29, 53. maddeleri uyarınca verilen 11 ay 7 gün hapis cezasına mahkumiyet hükmü nedeniyle mükerrir olan sanık hakkında, 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, mağdurdan kaynaklanıp sanığa yönelen ve bıçakla savuşturulmasını gerektirir herhangi bir eylem bulunmadığından meşru savunmanın unsurları itibarıyla oluşmadığı anlaşılmakla, sanık müdafiinin temyiz sebebinin incelenmesinde, hükümde eleştirilen husus dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
A. 6136 sayılı Kanun'a Muhalefet Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Hükmolunan cezanın türü ve miktarı itibarıyla 5320 sayılı Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğu anlaşılmakla, Eskişehir 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.06.2023 tarihli ve 2020/1848 Esas, 2023/1420 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteminin, 1412 sayılı Kanun’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B. Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Eskişehir 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 05.06.2023 tarihli ve 2020/1848 Esas, 2023/1420 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden eleştirilen husus dışında hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
27.05.2024 tarihinde karar verildi.