"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/1220 E. 2023/593 K.
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanıklar hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanıklar hakkında tayin olunan ceza miktarı itibariyle sanıklar müdafiinin duruşma talebinin 1412 sayılı Kanun'un 310. maddesi gereğince reddine karar verilerek, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Tokat 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 23.03.2016 tarihli ve 2015/812 Esas, 2016/198 Karar sayılı kararının sanıklar müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 3. Ceza Dairesinin, 12.11.2020 tarihli ve 2020/11337 Esas, 2020/16285 Karar sayılı ilâmı ile hükmün yeterince açık olmaması, haksız tahrikin derecesi, basit yargılama usûlünün uygulanması ve lehe hükümlerin kararda değerlendirilmesi gerektiği nedenleriyle bozulmasına ve 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca sanık ...'ın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına karar verilmiştir.
2. Tokat 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.05.2023 tarihli ve 2022/1220 Esas 2023/593 Karar sayılı kararı ile;
A. Sanık ... hakkında katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 86/3-e, 29/1, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca 5 ay 18 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, 1412 sayılı Kanunun 326/son maddesi gereğince 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına;
B. Sanıklar ... ve ...'ın katılan ...'e yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 86/3-e, 35/1-2, 29/1, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 4 er ay 5 er gün hapis cezasıyla cezalandırılmalarına ve hak yoksunluklarına;
karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
A. Sanıklar müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanıkların beraat etmesi gerektiğine, haksız tahrikin derecesine, meşru savunma ve sınırın aşılmasına, delillerin hatalı değerlendirildiğine,
B. Katılan vekilinin temyiz sebepleri özetle; vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine, ceza miktarının az olduğuna,
ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Sanıklar ile katılanlar arasında önceye dayanan husumet bulunduğu, olay günü şehir merkezinde karşılaşan sanıklar ile katılanlar arasında başlayan tartışmanın kavgaya dönüştüğü, kavga esnasında Yunus ve Bekir'in ellerindeki bıçaklarla katılan ...'e hamle yapmaları sonucu katılanın montunda delikler oluştuğu ancak yaralanmadığı, olaya katılan ...'ın ele geçirdiği değnek ile katılanın kafasına vurduğu ve katılanın bu nedenle basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda;
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eksik incelemenin bulunmadığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, olayda meşru savunma ve sınırın aşılması hükümlerinin uygulama koşullarının oluşmadığı, katılandan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında belirlenen indirim oranının isabetli olduğu, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve
gerekçesi gösterilerek belirlendiği, anlaşıldığından hükümlerde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Mahkemece 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca infazın belirlenen süre üzerinden yapılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, kazanılmış hak oluşturduğundan bahisle sanık ...'ın 3 ay 22 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuş ise de söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından düzeltilmiştir.
4. Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14 üncü maddesinin birinci fıkrasının "Kamu davasına katılma üzerine, mahkumiyete ya da hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ise vekili bulunan katılan lehine Tarifenin ikinci kısmın ikinci bölümünde belirlenen avukatlık ücreti sanığa yükletilir." şeklindeki hükmü karşısında, kendisini vekille temsil ettiren katılan lehine, sanıklar aleyhine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hukuka aykırı bulunmuş ise de; söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından düzeltilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünün (3, 4) paragrafında açıklanan nedenle, Tokat 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.05.2023 tarihli ve 2022/1220 Esas, 2023/593 Karar sayılı kararına yönelik sanıklar müdafinin ve katılan vekilinin temyiz sebebi yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği sanık ... hakkındaki hükümde kazanılmış hakkın korunmasına dair paragrafın karardan çıkartılarak yerine "1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı dikkate alınarak hapis cezasının 3 ay 22 gün hapis cezası üzerinden infazına ” ibaresinin eklenmesi ve hüküm fıkrasında yer alan yargılama giderlerine ilişkin paragraftan sonra gelmek üzere; “Katılan kendisini vekille temsil ettirdiğinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/1. fıkrası uyarınca 9.200,00TL maktu vekâlet ücretinin sanıklardan tahsili ile katılan ...'e verilmesine,” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükümlerin, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
24.06.2024 tarihinde karar verildi.