"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2019/579 E., 2022/598 K.
Katılanlar vekilinin ..., ..., ... adına yaptığı temyiz başvurusunun adı geçenlerin katılma taleplerinin bulunmaması nedeniyle sıfat yokluğu nedeniyle reddine karar verilerek inceleme diğer katılanların temyiz talepleriyle sınırlı olarak yapılmıştır.
Sanıklar hakkında bozma üzerine verilen hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İstanbul Anadolu 20. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.01.2014 tarihli ve 2012/164 Esas, 2014/6 Karar sayılı kararı ile;
Katılan sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme, sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında ise kasten yaralama suçlarından, cezalandırılmaları talebiyle açılan kamu davasında 5271 sayılı Kanun'un 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine, karar verilmiştir.
2. İstanbul Anadolu 20. Asliye Ceza Mahkemesinin, 16.01.2014 tarihli ve 2012/164 Esas, 2014/6 Karar sayılı kararının katılan sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... ve sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ... ve ... müdafiileri tarafından temyizi üzerine Yargıtay 5. Ceza Dairesinin 08.07.2019 tarihli ve 2016/7394 Esas, 2019/6913 Karar sayılı kararı ile eksik araştırma nedeniyle hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir.
3. İstanbul Anadolu 20. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.10.2022 tarihli ve 2019/579 Esas, 2022/598 Karar sayılı kararı ile sanıklar hakkında zor kullanma yetkisinde sınırın aşılması suretiyle kasten yaralama suçundan açılan kamu davalarının 5237 sayılı Kanun’un 66/1-e ve 67/4. maddeleri ile 5271 sayılı Kanun'un 223/8. maddesi uyarınca ayrı ayrı zamanaşımı nedeniyle düşmesine, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Katılanlar vekilinin temyiz istemi, eksik araştırmaya, suç vasfına, zamanaşımı süresinin dolmadığına, vesaire ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, dosya tekemmül ettirilerek karar verildiğinden eksik inceleme bulunmadığı, nitelikleri isabetli şekilde tayin olunan iddianameye konu görevi yaptırmamak için direnme ve kasten yaralama suçları için kanunda öngörülen hapis cezalarının üst sınırına göre 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 66/1-e maddesi uyarınca asli dava zamanaşımı süresinin 8 yıl olduğu, dava konusu olayda suç tarihinin 04.10.2010 tarihi olup, 5237 sayılı Kanun'un 67/4. maddesi uyarınca durma ve kesme nedenleri de nazara alındığında uzatılmış dava zamanaşımı süresinin 12 yıl olduğu ve bu sürenin 04.10.2022 tarihinde zamanaşımı süresinin dolduğu anlaşıldığından, Mahkemece yapılan uygulamada hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İstanbul Anadolu 20. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.10.2022 tarihli ve 2019/579 Esas, 2022/598 Karar sayılı kararında katılanlar vekili tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA, Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 21.01.2025 tarihinde karar verildi.