"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
EK KARAR SAYISI : 2022/2962 E., 2023/29 K.
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit, hakaret
KARAR : Temyiz isteminin kabule değer sayılmamasından dolayı reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin reddi ile ek kararın onanması, bozma
Tebliğnamede 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/3-a-1. maddesi gereğince hakaret suçundan kurulan hükmün temyizinin mümkün olduğu, bu itibarla temyiz talebinin reddine dair 23.05.2023 tarihli ek kararın hakaret suçu açısından kaldırılması gerektiği belirtilmişse de temyiz edilebilir suçun 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 125/3. maddesinde düzenlenen nitelikli hakaret suçu olduğu, temyize konu hakaret suçunun bu kapsamda olmadığı anlaşılmakla Tebliğnamenin bu husustaki bozma talepli görüşüne iştirak edilmemiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen ek kararın; 5271 sayılı Kanun'un 296/2. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin ek kararı temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Alucra Asliye Ceza Mahkemesinin 26.10.2022 tarihli ve 2022/69 Esas, 2022/196 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
a.Katılan ...'a karşı kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e ve 53. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
b.Katılan ...'a karşı kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 86/3-e ve 53. maddeleri uyarınca 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
c.Katılanlara karşı tehdit suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 106/1-1. cümle, 43/2 ve 53. maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
d.Katılanlara karşı hakaret suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 125/1, 125/4, 43/2 ve 53. maddeleri uyarınca 4 ay 11 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 05.01.2023 tarihli ve 2022/2962 Esas, 2023/29 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükümlere yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
3. Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 23.05.2023 tarihli ve 2022/2962 Esas, 2023/29 Karar sayılı ek kararı ile, sanığın temyiz başvurusu hakkında 5271 sayılı Kanun’un 296/1-2. maddeleri gereği “temyiz isteminin kabule değer sayılmamasından dolayı reddine” karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri; subüta, meşru savunmaya, İlk Derece Mahkemesinin kararının usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Sanık Hakkında Katılan ...'a Yönelik Kasten Yaralama, Katılanlar ... ve ...'a Yönelik Tehdit ve Hakaret Suçlarından Kurulan Hükümler Yönünden
İlk Derece Mahkemesince hükmolunan cezaların tür ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan ret kararı nazara alınarak 5271 sayılı Kanun’un 286/2-d bendinin ilgili bölümünde yer verilen; “… İlk Derece Mahkemelerinin görevine giren ve kanunda üst sınırı iki yıla kadar (iki yıl dâhil) hapis cezasını gerektiren suçlar ve bunlara bağlı adlî para cezalarına ilişkin her türlü bölge adliye mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile incelemeye konu suçların, aynı Kanun’un 286/3. maddesi kapsamında da bulunmadığı dikkate alındığında, sanığın temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
2. Sanık Hakkında Katılan ...'a Yönelik Kasten Yaralama Suçundan Kurulan Hüküm Yönünden
5271 sayılı Kanun’un 286/2-a maddesinde yer verilen; “İlk Derece Mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararları”nın temyiz incelemesine tabi olmadığına ilişkin düzenleme ile 5271 sayılı Kanun’un 286/3. maddesinde belirtilen suçlar ve aynı Kanun’un 296/1. maddesinin ilgili bölümünde yer alan; “... temyiz edilemeyecek bir hüküm temyiz edilmiş [ise] …, hükmü temyiz olunan bölge adliye veya ilk derece mahkemesi bir karar ile temyiz istemini reddeder.” şeklindeki hüküm birlikte değerlendirildiğinde sanığın temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (1) ve (2) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 23.05.2023 tarihli ve 2022/2962 Esas, 2023/29 Karar sayılı ek kararında hukuka aykırılık görülmediğinden sanığın temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 296/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle REDDİ İLE EK KARARIN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Alucra Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
18.12.2024 tarihinde karar verildi.