"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/282 E., 2023/205 K.
SUÇ : Kasten yaralama sonucu ölüme neden olma
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Katılan vekilinin süresinden sonra gerçekleşen duruşmalı inceleme taleplerinin 1412 sayılı Kanun'un 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 30.04.2014 tarihli ve 2012/216 Esas, 2014/160 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında taksirle yaralama suçundan; 5237 sayılı Kanun'un 30, 89/1, 89/3-a, 22/3, 62/1. maddeleri gereğince 16 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 30.04.2014 tarihli ve 2012/216 Esas, 2014/160 Karar sayılı kararının katılanlar vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 09.05.2017 tarihli ve 2015/6310 Esas, 2017/1531 Karar sayılı ilamı ile eksik soruşturma nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
3. Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 31.10.2019 tarihli ve 2017/61 Esas, 2019/330 Karar sayılı kararı ile sanık ... hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan; 5237 sayılı Kanun'un 87/4-2.c., 62/1, 53. maddeleri uyarınca; 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
4. Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 31.10.2019 tarihli ve 2017/61 Esas, 2019/330 Karar sayılı kararının katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 24.02.2021 tarihli ve 2020/4948 Esas, 2021/2389 Karar sayılı ilamı ile hükmün onanmasına karar verilmiştir.
5. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca 23.05.2021 tarihinde; "ölüm sebebi göz önünde bulundurularak olayla ölümü arasında illiyet bağı bulunup bulunmadığı hususunda Adli Tıp Kurumu Genel Kurulundan alınacak rapora göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması," gerekçe gösterilerek itirazda bulunulması üzerine, Dairemizin 20.09.2021 tarihli ve 2021/9246 Esas, 2021/12461 Karar sayılı kararı ile itirazın reddine, dosyanın itiraz konusunda karar verilmek üzere Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdine, karar verilmiştir.
6. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 26.04.2022 tarihli ve 2021/1-351 Esas, 2022/299 Karar sayılı kararı ile; Dairemizin 24.02.2021 tarihli ve 2020/4948 Esas, 2021/2389 Karar sayılı onama kararının sanık ... hakkında kurulan hüküm yönünden kaldırılmasına, Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 31.10.2019 tarihli ve 2017/61 Esas, 2019/330 Karar sayılı kararı ile sanık ... hakkında verilen mahkûmiyet hükmünün sanık hakkında eksik araştırmayla hüküm kurulması isabetsizliğinden bozulmasına, karar verilmiştir.
7. Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.06.2023 tarihli ve 2022/282 Esas, 2023/205 Karar sayılı kararı ile kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan; 5237 sayılı Kanun'un 87/4-2. cümle, 62/1, 53. maddeleri uyarınca; 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılan vekilinin temyiz istemi özetle; suç vasfının hatalı olduğuna, sanık hakkında kasten öldürme suçundan ceza verilmesi gerektiğine, sanık hakkında üst hadden ceza verilmesi gerektiğine, şartları oluşmamasına rağmen takdiri indirim uygulanmasının usule ve yasaya aykırı olduğuna,
ilişkindir.
2. Sanık müdafiinin temyiz istemi özetle; eksik incelemeye, sanığın öldürme veya yaralama saikiyle hareket etmediğine, eylemin taksirle işlenebileceğine, silahın diğer sanık tarafından kullanıldığına, adil yargılanma hakkının ihlal edildiğine, çelişkilerin giderilmediğine, kuşkudan sanık yararlanır ilkesine, meşru savunmaya, meşru savunmada sınırın aşılması koşullarının bulunduğuna, ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Terör örgütü tarafından yasadışı eylem çağrıları üzerine 14-16.08.2010 tarihlerinde güvenlik güçlerince gerekli güvenlik önlemlerinin alındığı, olay günü Siteler Polis Merkezi Amirliği çevresinde güvenlik tedbiri alan Çevik Kuvvet Şube Müdürlüğü görevlilerine karşı Şevket Sümer Mahallesi 5975 Sokak içerisinde toplanan tahmini yaşları 12-15 yaş arasında bulunan yaklaşık 20-25 kişilik grup tarafından taş ve molotof süsü verilmiş boş şişelerin atılması üzerine kolluk güçlerinin müdahalede bulundukları, eylemi gerçekleştiren şahısların sokak aralarına dağıldıkları, bu sırada kolluk güçlerince sokak aralarında eyleme katılan kişilerin tespitine yönelik çalışmalar sırasında maktulün 7 yaşındaki oğlu Hasan Borak'ın takibi neticesinde maktulün evinin avlusuna kadar gelindiği, yaşı küçük çocuğun polis memurlarınca alınıp götürülmek istendiği sırada duruma müdahale eden yakınları ve orada bulunan vatandaşların bu müdahalesini bertaraf etmek amacıyla tim amirliği görevini yürüten sanık ...'un direnişi kırmak amacıyla bozma öncesi dosyadaki diğer sanığın kursunu gördüğü ve kullanma sertifikasına sahip olduğu FN303 marka savunma tüfeğini alarak gruba doğru ateş ettiği, maktulün kafasından isabet aldığı ve yaşamsal tehlike geçirecek, basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek, vücutta 4. dereceden (Ağır) kemik kırığı oluşturacak, yüzde sabit iz bırakacak, iyileşmesi olanağı bulunmayan bir hastalığa neden olacak şekilde yaralandığı, devamında da bu yaralanmayla illiyet bağı oluşacak şekilde öldüğü anlaşılmıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eksik inceleme bulunmadığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği, meşru savunma veya meşru savunmada sınırın aşılması koşullarının bulunmadığı, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Mersin 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 13.06.2023 tarihli ve 2022/282 Esas, 2023/205 Karar sayılı kararında katılan vekili ve sanık müdafiince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
22.05.2024 tarihinde karar verildi.