"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/35 E., 2023/1151 K.
SUÇ : Nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bozma üzerine Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 25.10.2022 tarihli ve 2022/286 Esas, 2022/405 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun(5237 sayılı Kanun) 82/1-d, 35/2, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ancak 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usul Kanunun 326/son ve 5271 sayılı Kanun'un 307/son maddeleri uyarınca kazanılmış hakkı gereği 3 yıl 9 ay hapis cezasıyla cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 11.05.2023 tarihli ve 2023/35 Esas ve 2023/1151 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-(a) bendi uyarınca kazanılmış hak uygulanmasına ilişkin kanun maddelerinin düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturacağına, öldürme kastı ile hareket etmediğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Sanık ile mağdurun baba-oğul oldukları ve birlikte yaşadıkları, olay günü sanıkla mağdur arasında mağdurun kalfalık belgesini alması için sanığın talepte bulunması üzerine tartışma çıktığı ve birbirlerine yumruk ve tekme ile vurdukları, mağdurun evden çıkarak evi taşlaması üzerine sanığın av tüfeğini alarak balkona çıktığı ve yaklaşık 10 metre mesafeden mağdurun bacaklarına doğru 1 el ateş ettiği ve mağdurun sol bacak ve sağ baldır kısımlarından yaralandığı, mağdurdaki tibialis posterior damar yaralanmasının hayati tehlike oluşturduğu, sol tibia ve fibulada bulunan kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarını ağır (6) derecede etkileyecek derecede olduğu, sol ayak bileği ve parmaklarında kısıtlılık sebebiyle duyu ve organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması niteliğinde yaralandığı anlaşılmıştır.
2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı anlaşılmakla, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde bozma nedeni dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3.Sanık ile mağdurun baba-oğul oldukları aralarında öldürmeyi gerektirecek derecede bir husumetin bulunmadığı, olay günü aralarında çıkan ve ani gelişen tartışma sonrası sanığın evin balkonundan yaklaşık 10 m mesafeden evin aşağısında bulunan mağdurun bacaklarını hedef alarak 1 el ateş ettiği, tekrar ateş etme imkanı varken tüfeğini ateşlemediği, mağdura yönelik öldürme iradesini gösteren bir beyanda da bulunmadığı hususları birlikte değerlendirildiğinde sanığın eyleme bağlı ortaya çıkan kastının yaralama olduğu anlaşıldığından sanık hakkında kasten yaralama suçundan hüküm kurulması gerekirken suç vasfında yanılgıya düşerek nitelikli kasten öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurularak fazla ceza tayini hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (3) numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle sanık müdafiinin temyiz sebepleri suç vasfı yönünden yerinde görüldüğünden İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 11.05.2023 tarihli ve 2023/35 Esas ve 2023/1151 Karar sayılı kararının, 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-(b) bendi uyarınca takdiren Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
04.12.2024 tarihinde karar verildi.