Logo

1. Ceza Dairesi2023/8815 E. 2024/7219 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanıkların eyleminin kasten öldürme mü yoksa kasten yaralama sonucu ölüme sebebiyet verme suçu olarak nitelendirilip nitelendirilmeyeceği hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.

Gerekçe ve Sonuç: Sanıkların maktul ile aralarında öldürmeye elverişli bir husumet bulunmaması, tartışma esnasında maktulün sanıklara saldırması ve sanıkların eylemlerine devam etmelerine engel bulunmadığı halde olay yerini terk etmeleri gibi hususlar gözetilerek, eylemin kasten yaralama sonucu ölüme sebebiyet verme suçunu oluşturduğu gerekçesiyle yerel mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

SAYISI : 2023/739 E., 2023/1638 K.

SUÇ : Kasten öldürme

HÜKÜMLER : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurularının esastan reddi ile hükümlerin onanması

İlk Derece Mahkemesince verilen hükümlere yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.

Sanıklar müdafilerinin duruşmalı inceleme taleplerinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1. maddesi gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

A. Osmaniye 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 31.01.2023 tarihli ve 2022/567 Esas, 2023/70 Karar sayılı kararı ile,

1. Sanık ... hakkında kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,

2. Sanık ... hakkında kasten öldürmeye yardım etme suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 81, 39, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 9 yıl 4 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

B. Adana Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin, 10.07.2023 tarihli ve 2023/739 Esas, 2023/1638 Karar sayılı kararı ile Cumhuriyet Savcısı ve katılanlar vekilinin istinaf başvurularının kabulüne karar verilerek 5271 sayılı Kanun’un 280/1-g maddesi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280/2 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararının kaldırılması ile,

1. Sanık ... hakkında kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,

2. Sanık ... hakkında kasten öldürme suçundan 5237 sayılı Kanun'un 37, 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 15 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

1. Katılanlar vekilinin temyiz sebepleri özetle; haksız tahrik hükmünün uygulanmaması gerektiğine ilişkindir.

2. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; meşru savunma hükümlerinin uygulanması gerektiğine, sanığın eylemiyle maktulün ölümü arasında illiyet bağının bulunmadığına ilişkindir.

3. Sanık ... müdafiinin temyiz sebepleri özetle; meşru savunma hükümlerinin uygulanması gerektiğine, sanığın eylemiyle maktulün ölümü arasında illiyet bağının bulunmadığına ilişkindir.

III. GEREKÇE

1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adlî raporların yeterli olduğu, meşru savunma şartlarının oluşmadığı, haksız tahrik indiriminin yerinde olduğu, anlaşıldığından, katılanlar vekili ve sanıklar müdafilerinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde bozma nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.

2. Oluşa ve dosya kapsamına göre; aralarında öldürmeye neden olacak düzeyde bir husumet bulunmayan maktul ile sanıkların suç tarihinde hayvanlarını otlattıkları bölge yüzünden tartıştıkları, bu esnada maktulün ve sanıkların ellerinde hayvan otlatırken kullandıkları sopalar bulunduğu, maktulün hakaret ederek sanıkların üzerine yürüdüğü, tartışmanın kavgaya dönüşmesiyle her iki sanığın maktule birer kez vurduktan sonra, eylemlerine devam etmelerine herhangi engel bulunmadığı halde olay yerini terk ettikleri olayda, maktuldeki yaralanmaların niteliği nazara alınarak sanıkların kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçundan asli fail olarak, 5237 sayılı Kanun'un 87/4. maddesinin ikinci cümlesi uyarınca temel cezanın alt sınırdan makul düzeyde uzaklaşılarak belirlenmesi yerine, yazılı şekilde kasten öldürme suçundan hükümler kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.

IV. KARAR

Gerekçe bölümünde yer alan (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenle, sanıklar müdafiilerinin temyiz sebepleri suç vasfı yönünden yerinde görüldüğünden Adana Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin, 10.07.2023 tarihli ve 2023/739 Esas, 2023/1638 Karar sayılı kararının, tebliğnameye aykırı olarak oy birliğiyle BOZULMASINA,

Hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçirilen süre dikkate alınarak sanıklar müdafiilerinin tahliye taleplerinin REDDİNE,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Adana Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

04.11.2024 tarihinde karar verildi.