"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/651 E., 2023/782 K.
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : İstinaf başvurusunun esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin, 7079 sayılı Kanun’un 94. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanun’un 299/1. maddesi gereği takdîren reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Şanlıurfa 8. Ağır Ceza Mahkemesinin, 20.12.2022 tarihli ve 2022/419 Esas, 2022/636 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten öldürme suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, karar verilmiştir.
2. Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 12.07.2023 tarihli ve 2023/651 Esas, 2023/782 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafiinin istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1.a maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık ve Müdafiinin Temyiz Sebepleri
Suç vasfına, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, suçun işlenmediğine, ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, mahkemece yapılmış eksik bir incelemenin bulunmadığı, alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, suç vasfının tayininde isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından anılan temyiz sebeplerinin incelenmesinde bozma nedeni dışında hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Dosya kapsamına göre; sanık ve sanığın olayın oluşu aktardığı ve kolluk kuvvetlerince sanığın tespit edilmesini sağlayan tanık ...'in beyanlarına göre; akşam saatlerinde gidecek yeri olmayan sanığın bir parkta otururken, maktulün yanına geldiği ve kendisini yalnız yaşadığı evine davet ettiği, akabinde önce sanığa "pantolonunu çıkar rahat edersin" dediği, sanığın "böyle rahat" diyerek uyumaya geçtiği ve sabaha karşı maktulün pantolonunu çıkarmaya çalışmasıyla uyandığı, kendisine ne yapmaya çalışıyorsun dediğinde, maktulün cinsel ilişkiye girmek istediğini beyan ettiği ve akabinde aralarında çıkan tartışma anında sanığın oda içerisinde temin ettiği kablo ile maktulün boğazını sıkmak suretiyle öldürdüğü anlaşılan olayda;
Sanığın aşamalarda öze ilişkin farklılık göstermeyen beyanları, tanık ...'in henüz sanığın savunması alınmadan sanık ile aynı doğrultuda beyanda bulunmuş olması, olayı gören tarafsız tanık bulunmaması nedeniyle sanığın savunmasının aksine bir delilin bulunmadığı anlaşılmakla; maktulün sanığın uyuduğu bir anda pantolonunu indirerek ona "cinsel ilişkiye girelim" demesi ve pantolonunu indirmeye çalışması şeklindeki eylemin basit cinsel saldırı kapsamında olması da göz önüne alındığında 5237 sayılı Kanun'un 29. maddesi uyarınca makul oranda indirim yapılarak hüküm kurulması yerine, yazılı şekilde haksız tahrik indirimi yapılmayarak hüküm kurulması hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünün (2) numaralı paragrafında açıklanan nedenle, sanık ve müdafiinin temyiz istemleri yerinde görüldüğünden, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 12.07.2023 tarihli ve 2023/651 Esas, 2023/782 Karar sayılı kararının haksız tahrik yönünden 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Şanlıurfa 8. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
25.02.2025 tarihinde karar verildi.