Logo

1. Ceza Dairesi2023/9088 E. 2024/1384 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Hükümlünün adli sicil kaydındaki para cezasına ilişkin hükmün tekerrür hükümlerinin uygulanmasını gerektirip gerektirmediği ve mahkemenin hapis cezası yerine adli para cezası verme takdir yetkisinin bulunup bulunmadığı hususları.

Gerekçe ve Sonuç: 7242 sayılı Kanun'un 17. maddesiyle 5271 sayılı Kanun'un 272. maddesine eklenen hükümle kesinleşmiş adli para cezalarının tekerrüre esas alınmayacağı, dolayısıyla hükümlü hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı ve kasten yaralama suçunda seçimlik ceza öngörüldüğünden mahkemenin adli para cezası verme takdir yetkisinin bulunduğu gözetilerek yerel mahkeme kararının kanun yararına bozulmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

... Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.12.2015 tarihli ve 2015/183 Esas, 2015/522 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86 ncı maddesinin ikinci fıkrası, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (e) bendi, 62 nci maddesinin birinci fıkrası, 53 üncü maddesinin birinci fıkrası, 58 ... maddesinin altıncı fıkrası uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin hükmün, istinaf edilmeksizin 26.01.2016 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği belirlenmiştir.

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 09.10.2023 tarihli ve 2023/16989 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 06.11.2023 tarihli ve KYB-2023/108422 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 06.11.2023 tarihli ve KYB-2023/108422 sayılı kanun yararına bozma isteminin; adlî sicil kaydındaki ilâmın kesin nitelikte adlî para cezası olması itibarıyla mükerrir bulunmayan hükümlü hakkında belirlenen cezanın 5237 sayılı Kanun'un 58 nci maddesinin altıncı fıkrası gereği mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesinde isabet bulunmadığı şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE

1. 5237 sayılı Kanun'un 58 ... maddesinin üçüncü fıkrası; "Tekerrür halinde, sonraki suça ilişkin kanun maddesinde seçimlik olarak hapis cezası ile adlî para cezası öngörülmüşse, hapis cezasına hükmolunur." ve 5237 sayılı Kanun'un, Kasten yaralama başlıklı 86 ncı maddesinin inceleme konusu ile ilgili olan ikinci fıkrası ise; "Kasten yaralama fiilinin kişi üzerindeki etkisinin basit bir tıbbî müdahaleyle giderilebilecek ölçüde hafif olması hâlinde, mağdurun şikâyeti üzerine, dört aydan bir yıla kadar hapis veya adlî para cezasına hükmolunur." şeklinde düzenlenmiştir.

2. Hükümlünün adlî sicil belgesindeki kasten yaralama suçundan ... (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin, 26.02.2009 tarihli ve 2008/326 Esas, 2009/59 Karar sayılı kararına konu mahkûmiyet hükmünün, kesin nitelikte adlî para cezasına ilişkin olduğu belirlenmekle, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 02.07.2020 tarihli ve 2019/13-123 Esas, 2020/334 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere, sanığın tekerrüre esas alınan kesin nitelikteki adlî para cezasına ilişkin anılan mahkûmiyet hükmünün, 15.04.2020 tarihli ve 31100 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 14.04.2020 tarihli ve 7242 sayılı Kanun'un 17. maddesi ile 5271 sayılı Kanun'un 272 nci maddesinin son fıkrasına eklenen "Bu suretle verilen hükümler tekerrüre esas olmaz." şeklindeki ibare gereğince aynı maddenin üçüncü fıkrasında düzenlenen ve kesin olmaları nedeniyle istinaf yoluna başvurulamayacak hükümlerin, tekerrür uygulamasına esas alınamayacaklarına ilişkin mezkûr düzenleme uyarınca hükümlü hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanma koşulu ortadan kalkmış olduğundan kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.

3. Bununla birlikte, hükümlünün adlî sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka bir ilâmı bulunmamaktadır. 5237 sayılı Kanun'un 86 ncı maddesinin ikinci fıkrasında seçimlik ceza olarak adli para ve hapis cezaları öngörüldüğünden Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 25.09.2018 tarihli ve 2015/13-1066 Esas, 2018/373 Karar sayılı kararında ayrıntıları açıklandığı üzere, Mahkemece adlî para cezasının da takdir hakkı kapsamında tercihinin mümkün olduğu belirlenmiştir.

4. Ayrıca, Mahkemenin inceleme konusu kararından sonra 26.05.2023 tarihinde dosyayı yeniden ele alarak verdiği ek kararın ve anılan ek karara yönelik itirazın reddine dair merci ... Ağır Ceza Mahkemesinin, 12.06.2023 tarihli ve 2023/258 Değişik ... sayılı kararının hukukî değerden yoksun bulunması nedeniyle yok hükmünde olduğu belirlenmiştir.

III. KARAR

1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. Hükümlü .. hakkında mağdur ...'u kasten yaralama suçundan verilen ... Asliye Ceza Mahkemesinin, 25.12.2015 tarihli ve 2015/183 Esas, 2015/522 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

04.03.2024 tarihinde karar verildi.