"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/286 E., 2023/446 K.
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmiştir.
Sanık müdafilerinin ceza süresi bakımından yerinde olmayan duruşma talebinin, 1412 sayılı Kanun'un 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmekle, gereği düşünüldü;
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Tokat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.09.2020 tarihli ve 2019/223 Esas, 2020/161 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılan ...' e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2, 29 ve 53. maddeleri uyarınca 11 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 02.03.2021 tarihli ve 2020/5489 Esas 2021/2922 Karar sayılı kararı ile onanmasına karar verilen, Tokat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.09.2020 tarihli ve 2019/223 Esas, 2020/161 Karar sayılı kararına yönelik Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 21.09.2021 tarihli ve 2021/8985 Esas, 2021/12528 Karar sayılı kararı ile, itirazın kabulüne karar verilerek onama kararı kaldırılması suretiyle sanık hakkında 5237 sayılı Kanun' un 35. maddesinin uygulaması sırasında makul bir ceza tayini yerine yazılı şekilde 15 yıl hapis cezası tayin edilerek fazla cezaya hükmedilmesi nedeniyle bozma kararı verilmiştir.
3. Tokat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.05.2022 tarihli ve 2022/74 Esas, 2022/192 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılan ...' e yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 81/1, 35/2 ve 29. maddesinin birinci fıkrası ve 53 üncü maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkraları uyarınca 10 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
4.Tokat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 09.05.2022 tarihli ve 2022/74 Esas, 2022/192 Karar sayılı kararının, katılan vekili ve sanık müdafi tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 13.06.2023 tarihli ve 2022/8741 Esas, 2023/4153 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun'un 35/2. maddesinin uygulamasında makul bir ceza yerine yazılı şekilde 14 yıl hapis cezasına hükmedilmesi gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
5. Tokat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 01.11.2023 tarihli ve 2023/286 Esas, 2023/446 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 81/1, 35/2, 29 ve 53. maddeleri uyarınca 9 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Katılan vekilinin temyiz sebepleri özetle; eksik araştırmaya, haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, cezanın yetersiz tayin edildiğine, vesaire,
2.Sanık müdafinin temyiz sebepleri özetle; cezanın fazla belirlendiğine takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine, haksız tahrik indirim oranına, meşru savunma ve sınırın aşılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine, gönüllü vazgeçme koşullarının uygulanmasına, sanığın eyleminin kasten yaralama sonucu ölüme neden olma suçunu oluşturduğundan bahisle suç vasfına, vesaire ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Katılan ... ve babası olan temyiz dışı maktul ... ile sanık ... arasında husumet bulunduğu, olay günü sabah saatlerinde katılan ...'in babası ile birlikte Erbaa Belediyesine ait hayvan pazarına gittiklerinde sanık ile karşılaştıkları, maktul ile sanık arasında önceki husumet nedeniyle çıkan tartışma sırasında, maktulün eline geçirdiği sopayı sanığın kafasına vurduğu, katılanın da eline geçirdiği bıçakla kavgaya dahil olduğu ve elindeki bıçağı sanığa doğru salladığı ancak isabet ettiremeyip elinden düşürdüğü, yere düşen bıçağı alan sanığın elindeki bıçağı maktule ve katılana doğru sallayarak maktul ile katılanı ağır şekilde yaraladığı, çevrede bulunanların araya girmesi sonucunda eylemini sonlandırdığı, maktulün sevk edildiği hastanede kesici delici alet yaralanmalarına bağlı iç organ yaralanması ve iç kanama sonucu 11.06.2014 tarihinde vefat ettiği katılanın ise batında umblikusa ve toraksta interkostol aralıkta meydana gelen müstakilen hayati tehlike oluşturan iki ayrı bıçak darbesiyle yaralandığı anlaşılmıştır.
2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eksik araştırmanın bulunmadığı , meşru savunma ve sınırın aşılması koşullarının oluşmadığı, gönüllü vazgeçme koşullarının bulunmadığı, suçun vasıflandırmasında isabetsizlik görülmediği, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği, dosya içeriğinden varlığı anlaşılan, katılandan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan eylemlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alındığında belirlenen indirim oranının isabetli olduğu, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından, katılan vekili ile sanık müdafilerinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Tokat 1. Ağır Ceza Mahkemesinin, 01.11.2023 tarihli ve 2023/286 Esas, 2023/446 Karar sayılı kararında katılan vekili ve sanık müdafiilerince öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekili ve sanık müdafiilerinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
Hükmolunan netice ceza miktarı ile sanığın tutuklulukta geçirdiği süre dikkate alınarak sanık müdafilerinin tahliye talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
11.06.2024 tarihinde karar verildi.