"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/232 E., 2016/253 K.
SUÇLAR : Görevi yaptırmamak için direnme, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçlarından kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Büyükçekmece 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.05.2016 tarihli ve 2015/232 Esas, 2016/253 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında;
1. Görevi yaptırmamak için direnme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 265/1, 62 ve 50. maddeleri uyarınca 3.000 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına,
2. Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 87/3 ve 62. maddeleri uyarınca 11 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri; herhangi bir temyiz sebebi bildirilmemiştir.
III. GEREKÇE
Başka bir suç nedeniyle gözaltında bulunan sanığın, katılan polis memurunun elinden kurtulmak amacıyla itekleyerek kaçtığı, yaşanan kovalamaca esnasında kamu görevlisi katılanın kayarak düştüğü hayat fonksiyonlarını orta (3) derecede etkileyecek kemik kırığına neden olacak şeklide yaralandığı anlaşılan olayda,
1. Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hüküm yönünden;
Sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 265/1. maddesinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suçu için belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66/1-e maddesi gereği 8 yıllık olağan zamanaşımı süresinin, karar tarihi olan 18.05.2016 tarihi ile inceleme tarihi arasında gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
2. Sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden;
Dosya kapsamında yer alan 25.02.2015 tarihli tutanak, katılanın polis merkez amirliğinde alınan 25.03.2015 tarihli beyanında olay sonrası sanığı yakalamak için kovalarken ayağının kayarak düştüğünü beyan etmesi ve sanığın başından itibaren katılana temas etmediğine dair istikrarlı beyanları karşısında, sanığın, katılanı kasten yaraladığına dair her türlü şüpheden uzak, kesin, inandırıcı delil elde edilememesi nedeniyle sanığın atılı suçtan beraati yerine, yasal ve yerinde olmayan gerekçe ile yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de; 5237 sayılı TCK’nin 86/3-c maddesi kapsamında suçun polis memuru olan katılana karşı “kişinin yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle” işlenmesi şeklindeki nitelikli halin gerçekleştiğinin gözetilmeyerek eksik ceza tayini, hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
A. Sanık hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hüküm yönünden;
Gerekçe bölümünde (1) numaralı paragrafta açıklanan nedenle Büyükçekmece 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.05.2016 tarihli ve 2015/232 Esas, 2016/253 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322/1-b maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
B. Sanık hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden;
Gerekçe bölümünde (2) numaralı paragrafta açıklanan açıklanan nedenlerle Büyükçekmece 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.05.2016 tarihli ve 2015/232 Esas, 2016/253 sayılı kararının sanığın sübuta yönelik temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
01.07.2024 tarihinde karar verildi.
S....Y/TH.(...Y)