"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/3 E. 2023/511 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Düzelterek onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Düzce 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.12.2015 tarihli ve 2015/240 Esas, 2015/656 Karar sayılı kararıyla sanık hakkında eziyet suçundan verilen mahkumiyet hükmünün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesinin 28.11.2022 tarihli ve 2020/18555 Esas, 2022/17782 Karar sayılı kararıyla özetle; sanığın eyleminin kasten yaralama suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülmesi nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Düzce 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.10.2023 tarihli ve 2023/3 Esas, 2023/511 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 86/3-a-e. maddeleri uyarınca 9 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ancak sanığın kazanılmış hakkı dikkate alınarak 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5237 sayılı Kanun'un 53 ve 58. maddeleri gereğince hak yoksunluklarına ve tekerrüre karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri özetle; kararı temyiz etme iradesinden ibarettir.
III. GEREKÇE
1.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşıldığından, hükümde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2.Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.04.2018 tarihli ve 2017/853 Esas, 2018/135 Karar sayılı ilâmı ve 09.02.2016 tarih ve 2014/71 Esas, 2016/42 Karar sayılı ilâmı da gözetildiğinde aleyhe temyiz olmaması nedeniyle 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca sanık lehine kazanılmış hak oluştuğu görülmekle, son hükümde verilen hapis cezasının ilk hükümde tayin edilen hapis cezası üzerinden infazına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, ilk hükümde tayin edilen hapis cezasının netice ceza şeklinde hükmedilmesi, hukuka aykırı görülmüş ise de bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe başlığı altında yer alan (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenle, Düzce 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 16.10.2023 tarihli ve 2023/3 Esas, 2023/511 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün,1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca hüküm fıkrasında kazanılmış hak nedeniyle yapılan uygulama yer alan " sanığın 8 AY HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA" ibaresinin çıkartılarak yerine "sanığın cezasının 8 ay hapis cezası üzerinden infazına" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğnameye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
17.10.2024 tarihinde karar verildi.