Logo

1. Ceza Dairesi2024/1529 E. 2025/235 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığa yokluğunda verilen hükmün tebliğinin usulsüz olduğu iddiasıyla yapılan temyiz başvurusunun değerlendirilmesi.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın yokluğunda verilen kararın, tebliğ edildiği sırada cezaevinde olduğunun tespit edilmesi ve yapılan tebliğ işleminin usulsüz olması nedeniyle, sanığın öğrenme üzerine verdiği temyiz dilekçesinin süresinde kabul edilmesi gözetilerek, Bölge Adliye Mahkemesinin temyiz isteminin süreden reddine dair ek kararının kaldırılmasına ve temyiz incelemesinin esasının incelenmesine karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi

EK KARAR TARİHİ : 22.12.2022

SAYISI : 2022/2240 E., 2022/2144 K.

SUÇ : Kasten yaralama

HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi kararı, temyiz isteminin reddi

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması

Sanığın yokluğunda verilen kararın, savunmasının alındığı sırada bildirdiği dosyada bilinen son adresine tebliğe çıkartıldığı ve bu adreste aynı konutta ikamet eden kardeşi tarafından teslim alındığı; ancak Uyap sistemi üzerinden yapılan kontrolde, tebligat tarihinde sanığın başka suçtan ceza infaz kurumunda bulunduğu anlaşılmakla, yapılan tebliğ işlemi usulsüz olup sanığın öğrenme üzerine verdiği temyiz dilekçesi süresinde kabul edilmiş, sanığın temyiz isteminin süreden reddine dair hukukî değerden yoksun İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 22.12.2022 tarihli ve 2022/2240 Esas, 2022/2144 Karar sayılı ek kararının kaldırılmasına karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I.HUKUKÎ SÜREÇ

1.Bergama 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.09.2021 tarihli ve 2019/501 Esas, 2021/412 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 53 ve 58. maddeleri uyarınca 6 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının mükerirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

2.İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 30.06.2022 tarihli ve 2022/2240 Esas, 2022/2144 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanığın istinaf başvurusunun 5271 sayılı Kanun’un 280/1-d ve 303/1. maddeleri uyarınca yargılama giderleri yönünden düzeltilerek esastan reddine karar verilmiştir.

II.TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanığın temyiz sebepleri özetle; kendisine müdafii atanmadığına ve lehe hükümlerin uygulanmasına ilişkindir.

III.GEREKÇE

Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, sanığa savunmasının alındığı 19.09.2018 tarihli duruşmada müdafi seçme hakkının bulunduğu ve onun hukukî yardımından yararlanabileceği, müdafiinin ifade sırasında hazır bulunabileceği, müdafi seçecek durumda olmadığı ve bir müdafi yardımından faydalanmak istediği takdirde, kendisine baro tarafından bir müdafi görevlendirilebileceği bildirilmiş olmasına rağmen müdafi talebinin olmadığı ve savunmasını bizzat yapacağını belirttiği, sanık hakkında haksız tahrik, takdiri indirim ve lehe hükümlerin değerlendirildiği, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmadığı anlaşıldığından ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV.KARAR

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 30.06.2022 tarihli ve 2022/2240 Esas, 2022/2144 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Bergama 1. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,09.01.2025 tarihinde karar verildi.