"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2022/3690 E. 2023/2750 K.
SUÇLAR : Kasten öldürmeye teşebbüs, silahla tehdit
HÜKÜM : İstinaf başvurularının esastan reddi
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Ret, temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında katılan ...'a yönelik silahla tehdit eylemi nedeniyle hükmolunan cezanın tür ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan red kararı ve bu suça yönelik temyizin niteliği dikkate alındığında, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/2-a maddesi uyarınca hükmün temyizinin mümkün olmadığı belirlenmiştir.
İlk Derece Mahkemesince katılan ...'ya yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Kanun’un 286/1 ve 286/2-(a) maddeleri uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 21.09.2022 tarihli ve 2020/323 Esas ve 2022/350 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında katılan ...'ya karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2, 62/1, 53. maddeleri uyarınca 8 yıl 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 10.11.2023 tarihli ve 2022/3690 Esas, 2023/2750 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik Cumhuriyet savcısı (aleyhe) ve sanık müdafiinin istinaf başvurusunun, 5271 sayılı Kanun’un 280/1-(a) maddesi uyarınca, esastan reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanığın beraat etmesi gerektiğine, eksik incelemeye, delillerin hatalı değerlendirildiğine, kararın gerekçesiz olduğuna, haksız tahrike, suçun kasten yaralama olduğundan bahisle suç vasfına ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Katılanın bir ilköğretim okulunda öğretmen olarak görev yaptığı, sanık ...'nın kızının da aynı okulda katılan ...'nın öğrencisi olduğu, sanığın suç tarihinde katılanların görev yaptığı okula giderek katılan ... ile sınıfta görüşmek istediği, katılan ...'nın müdür odasında görüşmek istediğini söylemesi üzerine "Çocuğum okula gelmek istemiyor, benim çocuğum ile ne alıp veremediğin var senin" dediği, katılan ...'nın bunun üzerine müdür odasına gitmek üzere sınıftan ayrıldığı, sanığın katılan ...'nın arkasından gelerek yanında bulunan bıçak ile katılan ...'a saldırdığı, katılan ...'nın kendisini korumak için sanığa engel olmaya çalıştığı sırada sanığın bıçakla yaptığı hamleler neticesinde kolundan yaralandığı, katılan ...'nın müdür odasına doğru kaçtığı, sanığın da katılanın peşinden bıçakla kovaladığı, katılan ...'nın müdür odasına girdiği sırada sanığın da aynı odaya girdiği, burada okul müdürü olarak görev yapan katılan ...'ün sanık ile katılan ...'nın arasına girerek sanığın saldırısını engellemeye çalıştığı, bu sırada sanığın katılan ...'nın sırtına doğru bıçak darbeleriyle saldırdığı, daha sonra katılan ...'nın müdür odasından çıkarak sanıktan kaçmaya çalıştığı, katılanın koridorda yere düştüğü, o sırada olay yerinde bulunan veliler ve görevlilerin yardımıyla katılan ...'nın okul aile birliğinin kullandığı odaya alındığı, olay yerine polis ekiplerinin gelmesinden sonra sanığın bıçağı teslim ettiği, katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı olayda;
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, eksik araştırmanın bulunmadığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, eylemin sanık tarafından kasten gerçekleştirildiğinin saptandığı, katılandan sanığa yönelen haksız söz veya davranış bulunmadığı anlaşıldığından temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde bozma nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Olayda, taraflar arasında öldürmeyi gerektirir bir husumet olmaması, sanığın bıçakla daha ağır bir yaralanmaya sebebiyet verebilme imkanı varken katılanı alınan kati rapora göre basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaralamış olması, olayda hayati tehlike olmayıp darbelerin derin olmadığı hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın katılanı öldürme kastı ile hareket ettiğinin şüpheli kaldığı, sanığın görevli memuru görevi esnasında silahla kasten yaralama suçundan alt sınırdan uzaklaşılarak cezalandırılması gerektiği gözetilmeden suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyetine karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
A. Sanık hakkında katılan ...'a karşı silahla tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
İlk Derece Mahkemesince sanık hakkında katılan ...'a yönelik silahla tehdit eylemi nedeniyle hükmolunan cezanın tür ve miktarı ile istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince verilen esastan red kararı ve bu suça yönelik temyizin niteliği dikkate alındığında, 5271 sayılı Kanun’un 286/2-a maddesi uyarınca hükmün temyizinin mümkün olmadığı anlaşıldığından, sanık müdafinin temyiz isteminin, 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle REDDİNE,
B. Sanık hakkında katılan ...'ya karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden;
Gerekçe başlığı altında açıklanan nedenle sanık müdafiinin temyiz istemi suç vasfı nedeniyle yerinde görüldüğünden Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 10.11.2023 tarihli ve 2022/3690 Esas, 2023/2750 Karar sayılı kararının, 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-(a) maddesi uyarınca Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
21.10.2024 tarihinde karar verildi.