"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/2420 E., 2023/2867 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz isteminin esastan reddi ile hükmün onanması
Sanık hakkında bozma üzerine verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi fıkrası gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Manisa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.01.2020 tarihli ve 2019/913 Esas, 2020/194 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik Cumhuriyet savcısının (aleyhe) ve sanığın istinaf başvuruları üzerine İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 27.10.2021 tarihli ve 2020/1613 Esas, 2021/2417 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 280/1-g maddesi uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280/2. maddesi uyarınca İlk
Derece Mahkemesi kararlarının kaldırılması ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş, bu kararların sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 23.05.2023 tarihli ve 2022/13556 Esas, 2023/3433 Karar sayılı ilâmı ile özetle; hüküm tarihinde Manisa T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanığın sorgusunda duruşmalardan vareste tutulma hakkının hatırlatılmadığı ve vareste tutulma konusunda bir beyanının olmaması karşısında, son celseye getirtilmeden ya da segbis sistemi aracılığıyla duruşmada hazır edilmeksizin hakkında mahkûmiyet hükmü kurulması suretiyle adîl yargılanma ve savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2-b maddesi uyarınca İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir.
2. İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 18.10.2023 tarihli ve 2023/2420 Esas, 2023/2867 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 87/1-c, 87/1-son, 29, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebi özetle; cezanın düşürülmesine aksi halde adlî para cezasına çevrilmesine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Katılan ve sanığın olay tarihinde Manisa T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu B-13 Nolu koğuşta kalmakta oldukları, olay tarihinden birkaç gün önce koğuşta kalan diğer mahkumlar arasında çıkan kavga olayı nedeniyle koğuşta kalan tüm mahkumların ifadesinin alınmasının gerektiği, sanığın katılan ve koğuşta kalan diğer mahkumların taraflardan birini kayırır biçimde ifade vermelerini söylediği, katılanın bu talebi kabul etmemesi üzerine aralarında tartışma başladığı, katılan ile sanığın birbirlerine küfür ettikleri, sanığın katılanın yüzüne eliyle vurarak katılanı yaşamını tehlikeye sokmayacak, basit bir tıbbi tedavi ile giderilemeyecek, hayati fonksiyonlarını hafif (1) derece etkileyecek kemik kırığı oluşacak ve yüzde sabit ize neden olacak nitelikte yaraladığı, koğuştan gelen bağırma ve kavga seslerini duyan infaz koruma memurlarının olaya müdahale ederek tarafları ayırdıkları anlaşılmıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, hükme esas alınan adlî raporun yeterli olduğu, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımlarının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, haksız tahrik oranının isabetli olduğu, erteleme, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve seçenek yaptırımlara çevirme koşullarının bulunmadığı anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe başlığı altında (2) numaralı paragrafta açıklanan nedenlerle İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesinin, 18.10.2023 tarihli ve 2023/2420 Esas, 2023/2867 Karar sayılı kararında sanık tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca Manisa 6. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
05.06.2024 tarihinde karar verildi.