Logo

1. Ceza Dairesi2024/1721 E. 2024/5690 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığın işlediği kasten öldürme suçundan dolayı ceza sorumluluğunun olup olmadığı ve akıl hastalığına özgü güvenlik tedbirlerinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın akıl sağlığına ilişkin Adli Tıp Kurumu raporu ve diğer delillerin değerlendirilmesi sonucu ceza sorumluluğunun tam olmadığı ve TCK'nın 32/2. maddesinin uygulanmasının yerinde olduğu, ayrıca mevcut delillerin sanık hakkında TCK'nın 57. maddesinin uygulanmasını gerektirmediği gözetilerek yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

B O Z M A Ü Z E R İ N E

MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2022/435 E., 2023/355 K.

MAKTUL : ...

SUÇTAN ZARAR GÖREN : ...

SUÇ : Nitelikli kasten öldürme

HÜKÜM : Mahkûmiyet

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Temyiz istemlerinin esastan reddi ile hükmün onanması

Sanığın aynı konutta ikamet etmediği anlaşılan kardeşi maktul ...'i kasten öldürme suçunun 6284 sayılı Yasa'nın 20/2. maddesi kapsamında kalmaması nedeniyle Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının suçun zarar göreni olmaması ve mahkemece yapılan ihbara rağmen katılma talebinde de bulunmaması karşısında hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmadığından temyiz başvurusunun reddine karar verilerek, sanık müdafiinin temyizi ile sınırlı olarak inceleme yapılmıştır.

Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz isteminin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı, 307/3. maddesi gereğince bozma üzerine verilen kararın Yargıtay tarafından incelenmesi gerektiği yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ

1.Seydişehir Ağır Ceza Mahkemesinin 13.03.2019 tarihli 2017/188 Esas ve 2019/70 Karar sayılı kararı ile kurulan hükme yönelik sanık müdafinin istinaf başvurusunun, Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin 25.06.2019 tarihli ve 2019/1372 Esas ve 2019/1277 Karar sayılı kararı ile 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a bendi uyarınca esastan reddine karar verilmiş, bu kararın sanık müdafii tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 26.09.2022 tarihli ve 2022/2757 Esas, 2022/7268 Karar sayılı ilâmı ile sanık hakkında alınan raporlarda hapis cezasının akıl hastalarına özgü güvenlik tedbiri olarak uygulanmasına yönelik değerlendirme yapılmadan eksik inceleme ile hüküm kurulması nedeniyle bozulmasına ve dava dosyasının 5271 sayılı Kanun’un 304/2- (a) bendi uyarınca İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.

2. Seydişehir Ağır Ceza Mahkemesinin, 28.11.2023 tarihli ve 2022/435 Esas, 2023/355 Karar sayılı kararı ile; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 82/1-d,29,32/2,62/1,53. maddeleri uyarınca 16 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ

Sanık müdafinin temyiz istemi özetle; sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 32/1. maddesinin uygulanması, Adli Tıp Kurumundan yeniden rapor alınması ve akıl hastalarına özgü güvenlik tedbirlerinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.

III.GEREKÇE

Temyizin kapsamına göre;

1.Olay tarihinden bir gün önce sanık ...'in eve geç gelmesi nedeniyle ağabeyi maktul ... ile tartıştıkları, olay günü sanık, maktul ... ve anneleri olan mağdur ...'in birlikte ...mevkiinde bulunan bağ evine gittikleri, birgün önceki tartışmanın etkisinde bulunan sanığın bağ evinde bulunan av tüfeğini alarak dışarı çıktığı ve bahçede arkası dönük durumda olan ağabeyi ...'i hedef alarak av tüfeği ile yaklaşık 15 metre mesafeden ve uzak atış yaparak vurduğu, maktulün sırt bölgesindeki ateşli silah yaralanması sonucu meydana gelen büyük damar hasarı, boyunda hemotom ve solunum yollarında basıya bağlı mekanik asfiksi sonucu öldüğü, Adli Tıp Kurumunun 13.06.2023 tarihli raporuna göre sanığın işlemiş olduğu suça karşı ceza sorumluluğunun tam olmadığı, durumunun 5237 sayılı Kanun'un 32/2. maddesine mümas olduğu anlaşılmıştır.

2.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, mevcut delillerin isabetli şekilde değerlendirildiği, sanığın akıl sağlığı konusunda alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, Adli Tıp Kurumunun 13.06.2023 tarihli raporuna göre sanık hakkında 5237 sayılı Kanun'un 57. maddesinin uygulanmasına yer olmadığı, sanık hakkında kurulan hükümde bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.

IV. KARAR

1.Kurum vekilinin temyiz istemi yönünden;

Sanığın aynı konutta ikamet etmediği ve yurt dışında yaşadığı anlaşılan kardeşi maktul ...'i kasten öldürme suçunun 6284 sayılı Yasanın 20/2. maddesi kapsamında kalmaması nedeniyle Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının suçun zarar göreni olmaması ve mahkemece yapılan ihbara rağmen katılma talebinde de bulunmaması karşısında hükmü temyize hak ve yetkisi bulunmadığından temyiz isteminin 5271 sayılı Kanun’un 298/1. maddesi uyarınca Tebliğname'ye aykırı olarak, oy birliğiyle REDDİNE,

2.Sanık müdafiinin temyiz istemi yönünden;

Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Seydişehir Ağır Ceza Mahkemesinin, 28.11.2023 tarihli ve 2022/435 Esas, 2023/355 Karar sayılı kararında sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. maddesi ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesi sonucunda hukuka aykırılık görülmediğinden aynı Kanun’un 302/1. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,

Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/4. maddesi uyarınca Seydişehir Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

18.09.2024 tarihinde karar verildi.