"İçtihat Metni"
B O Z M A Ü Z E R İ N E
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/273 E., 2022/654 K.
KATILANLAR: ..., ...
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER: Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Onama
Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33 üncü maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteminin süresinde olduğu,
aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.03.2016 tarihli ve 2015/495 Esas, 2016/224 Karar sayılı kararı ile, sanığın denetim süresi içeresinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle hakkındaki hükümler açıklanarak mahkûmiyet kararı verilmiştir.
2.Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 24.02.2022 tarihli ve 2021/6447 Esas, 2022/2302 Karar sayılı bozma ilamı sonrası Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.10.2022 tarihli ve 2022/273 Esas, 2022/654 Karar sayılı kararı ile, sanık hakkında katılanlara karşı kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 86/3-e, 29/1, 62/1 ve 53. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 2 şer ay 15 er gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına, ancak; 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca infazın 1 er ay 20 şer gün hapis cezası üzerinden yapılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebepleri özetle; şuçu işlemediğine, beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Sanığın yargılama konusu eylemi için, 5237 sayılı Kanun’un 86/2. maddesi uyarınca belirlenecek cezanın türü ve üst haddine göre aynı Kanun’un 66/1-e bendi ile 67/4. fıkrası gereği 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin öngörüldüğü anlaşılmıştır.
2. Suç tarihi olan 04.10.2009 ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 05.05.2010 tarihi arasındaki süre, denetim süresi içinde işlenen suçun suç tarihi olan 21.07.2012 tarihi ile açıklanan hükmün temyiz inceleme tarihi arasındaki sürenin 5271 sayılı Kanun'un 231/8-son cümlesi gereği birleştirilmesi durumunda, suç tarihi ile inceleme tarihi arasında 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin gerçekleşmiş olduğu belirlenmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (2) numaralı bentte açıklanan nedenle Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 21.10.2022 tarihli ve 2022/273 Esas, 2022/654 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin 1412 sayılı Kanun’un 321/1. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322/1-1 numaralı bendinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı Kanun’un 223/8. maddesi gereği gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle DÜŞMESİNE,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
18.09.2024 tarihinde karar verildi.