"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2021/1718 E., 2022/995 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurularının esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. fıkrası uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. fıkrası gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. fıkrası gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. fıkrası gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. fıkrası gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği, düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Akçakoca Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.05.2021 tarihli ve 2020/274 Esas, 2021/286 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında katılana karşı kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/1-a, 29, 53. maddeleri uyarınca 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 11.05.2022 tarihli ve 2021/1718 Esas, 2022/995 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik sanık müdafii ve katılan vekilinin istinaf başvuruları üzerine 5271 sayılı Kanun’un 280/1. fıkrası uyarınca duruşmalı yapılan inceleme neticesinde aynı Kanun’un 280/2. fıkrası uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasıyla sanık hakkında mağdura karşı kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Kanun'un 86/1, 86/3-e, 87/1-a, 29, 53. maddeleri uyarınca 4 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılan vekilinin temyiz sebepleri özetle; sanığın öldürme kastı ile hareket ettiğine, haksız tahrik sebepleri bulunmadığına ilişkindir.
2. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, meşru savunmaya, haksız tahrik indirim oranın yetersiz olduğuna, adil yargılama hakkının ihlal edildiğine, ceza miktarına ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eksik incelemenin bulunmadığı, adil yargılanma hakkının ihlal edilmediği, katılanın yaralanması konusunda alınan raporların yeterli ve hüküm kurmaya elverişli olduğu, sanıkla katılan arasında öldürmeyi gerektirecek derecede husumet bulunmadığı, sanığın hedef aldığı vücut bölgesi, katılanın yaralanması sonucu hayati tehlike geçirmediği, eylemine kendiliğinden son verdiği hususları birlikte değerlendirildiğinde eyleme bağlı ortaya çıkan kastının yaralamaya yönelik olduğu, meşru savunma koşullarının oluşmadığı, dosya kapsamından var olduğu anlaşılan katılandan sanığa yönelen ve haksız tahrik oluşturan söz ve davranışların ulaştığı boyut dikkate alındığında haksız tahrik nedeniyle uygulanan indirim oranında isabetsizlik olmadığı, sanığın eylemi ile orantılı ceza tayin edildiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, takdiri indirim hükümlerinin takdir yetkisi kapsamında yeterli ve yerinde gerekçelerle uygulanmamasına karar verildiği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 11.05.2022 tarihli ve 2021/1718 Esas, 2022/995 Karar sayılı kararında sanık müdafii ve katılan vekili tarafından ileri sürülen temyiz sebepleri ve 5271 sayılı Kanun’un 289/1. fıkrası ile sınırlı olarak yapılan inceleme neticesinde hukuka aykırılık görülmediğinden 5271 sayılı Kanun’un 302/1. fıkrası gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. fıkrası uyarınca Akçakoca Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
18.12.2024 tarihinde karar verildi.