"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2023/466 E., 2023/2368 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : İstinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Temyiz başvurusunun esastan reddi ile hükmün onanması
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; Bölge Adliye Mahkemesince sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi dikkate alındığında Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, 04.10.2023 tarihli ve 2023/11-347 Esas, 2023/500 Karar sayılı kararı uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. 5271 sayılı Kanun'un 251. maddesi uyarınca basit yargılama usulüne göre yapılan yargılama sonunda verilen karara sanık tarafından itiraz edilmesi üzerine genel hükümlere göre yapılan yargılama neticesinde Malkara 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.12.2022 tarihli ve 2022/380 Esas, 2022/561 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 58/3. maddesi delaletiyle aynı Kanun'un 86/2, 86/3-a-e, 62/1, 53/1, 58/6-7. maddeleri uyarınca 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine,
2. İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 13.07.2023 tarihli ve 2023/466 Esas, 2023/2368 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan Kurum vekili ve sanığın istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a ve 303/1. maddeleri uyarınca hükmün tekerrür ile ilgili paragrafı çıkarılarak yerine "Malkara 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 2021/303 Esas, 2022/32 Karar sayılı kararıyla 2.kez mükerrir olduğu anlaşıldığından 5237 sayılı Kanun'un 58. maddesi uyarınca cezasının 2. kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve 5275 sayılı Kanun'un 108/3. maddesi uyarınca koşullu salıvermeden yararlanamamasına," ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilerek esastan reddine,
Karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılan Kurum vekilinin temyiz sebepleri özetle; delillerin değerlendirilmesinde hataya düşüldüğüne, alt sınıra yakın ceza tayininin ve takdiri indirim hükümlerinin uygulanmasının hukuka aykırı olduğuna, katılan Kurum lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiğine,
2. Sanığın temyiz sebepleri özetle; eksik inceleme ile karar verildiğine, kararın sanık lehine bozulması gerektiğine,
İlişkindir.
III. GEREKÇE
1. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, dava dosyası tekemmül ettirilerek karar verildiği, eksik incelemenin bulunmadığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adli raporun yeterli olduğu, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek teşdiden belirlendiği, takdiri indirimin Mahkemenin takdir yetkisi kapsamında, yasal, yerinde ve yeterli gerekçelerle uygulanmasına karar verildiği anlaşıldığından, ileri sürülen temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2. Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/1. maddesinin "Kamu davasına katılma üzerine, mahkumiyete ya da hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiş ise vekili bulunan katılan lehine Tarifenin ikinci kısmın ikinci bölümünde belirlenen avukatlık ücreti sanığa yükletilir." şeklindeki hükmü karşısında, kendisini vekille temsil ettiren katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı lehine, sanık aleyhine vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekirken, yasal ve yerinde olmayan gerekçe ile vekalet ücretine hükmedilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi, hukuka aykırı bulunmuş ise de söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünün (2) numaralı bendinde açıklanan nedenle katılan Kurum vekili ve sanığın temyiz istemleri yerinde görüldüğünden İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin, 13.07.2023 tarihli ve 2023/466 Esas, 2023/2368 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 303/1-h maddesi gereği hüküm fıkrasından vekalet ücreti ile ilgili paragrafın çıkartılması ve yerine "Katılan Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı kendisini vekille temsil ettirdiğinden, Bölge Adliye Mahkemesince duruşmasız karar verilmesi dikkate alındığında, İlk Derece Mahkemesince verilen hüküm tarihinde yürürlükte bulunan (2022 yılı) Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 14/1. maddesi uyarınca 9.200,00 TL maktu vekalet ücretinin sanıktan tahsili ile katılan Bakanlığa verilmesine," şeklindeki paragrafın eklenmesi suretiyle, oy birliğiyle TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİ İLE HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/1. maddesi uyarınca Malkara 2. Asliye Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
12.12.2024 tarihinde karar verildi.