"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ:Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI: 2021/2225 değişik iş
İNCELEME KONUSU KARAR : İtirazın reddine
KANUN YARARINA BOZMA
YOLUNA BAŞVURAN: Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: İlgili kararın kanun yararına bozulması
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve muhtelif suçlardan Karşıyaka İnfaz Hâkimliğinin 06.07.2021 tarihli ve 2021/6142 Esas, 2021/6063 Karar sayılı içtima kararı ile 9 yıl 37 ay 10 gün hapis cezasına hükümlü ...'ın, cezasının infazı sırasında, İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 14.09.2021 tarihli ve 2020/7-2490 sayılı müddetnameye yönelik hükümlünün, ikinci kez mükerrir olması sebebiyle İzmir Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından düzenlenen 07.03.2019 tarihli ve 2019/7-5153 sayılı müddetnamesinde bulunan Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.02.2018 tarihli ve 2017/501 Esas, 2018/267 Karar sayılı kararında ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına dair kısmın çıkartılmasına yönelik talebinin kabulü ile karardan anılan kısmın kaldırılarak cezasının 1. kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesince 10.03.2021 tarihli ve 2017/501 Esas, 2018/267 Karar sayılı ek karar verildiğinden bahisle infazını tamamladığı ilâm nedeniyle mahsup ve yeniden müddetname hazırlanmasına yönelik itirazın reddine dair İzmir 3. İnfaz Hâkimliğinin 29.09.2021 tarihli ve 2021/880 Esas, 2021/900 Karar sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 12.10.2021 tarihli ve 2021/2225 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin birinci fıkrası uyarınca, 15.01.2024 tarihli ve 94660652-105-35-4621-2022-Kyb sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 29.02.2024 tarihli ve 2024/9181 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü;
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 29.02.2024 tarihli ve 2024/9181 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"İzmir 3. İnfaz Hâkimliğinin 29.09.2021 tarihli kararı ile hükümlü hakkındaki Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 2017/501 Esas sayılı ilâmın infazının ikinci kez mükerrirlik hükümlerinin kaldırılması nedeniyle, hükümlünün cezaevinde kaldığı sürenin halen infazı devam cezalarından mahsubuna ve yeni müddetname düzenlenmesine dair talebinin reddine karar verilmiş ise de,
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 21.03.2022 tarihli ve 2021/12632 Esas, 2022/2182 Karar sayılı ilâmında yer alan "... ikinci kez mükerrirliğe ilişkin Mahkemesinin ... kararının geç kesinleşerek infaza verilmesi hususunun, hükümlünün kusurundan kaynaklanmadığı gibi, hükümlünün daha lehine olduğu üzere, ikinci kez mükerrir olduğu cezanın ivedilikle ve öncelikle infaz edilmesi halinde, anılan infaz sonrasında hükümlünün koşullu salıverilme hükümlerinin uygulanarak infaz edilecek cezaları nedeniyle, diğer şartları da karşılamak kaydı ile bir an önce açık ceza infaz kurumuna ayrılabileceği gözetildiğinde, hükümlünün ceza infaz kurumunda iken, ikinci kez mükerrir olduğu cezasının infazına ilişkin ilam öncesinde kapalı ceza infaz kurumunda geçirmiş olduğu süreler ile tutuklulukta geçirdiği sürelerin, ya da bir an için daha önce kapalı ceza infaz kurumda fiilen geçirdiği sürelerin mahsubunun mümkün olmadığı düşünülse dahi, en azından tutuklulukta geçirmiş olduğu sürelerin iş bu cezasından düşülerek mahsup edilebileceği, ,...hükümlünün,... Cumhuriyet Başsavcılığının infazına başlanılan ... sayılı kararı öncesinde, kapalı ceza infaz kurumunda infaz ettiği sürenin sorularak belirlenmesini müteakip, belirlenen süre ile birlikte tutuklulukta geçen 1062 günlük sürenin ikinci kez mükerrir olarak infaz edilen 4 yıl 2 aylık hapis cezasından mahsubuna karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden...BOZULMASINA" şeklindeki açıklamalar nazara alındığında,
Somut olayda, sanığın mahkûmiyetine dair Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.02.2018 tarihli kararını takiben, Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesince 10.03.2021 tarihli ve 2017/501 Esas, 2018/267 Karar sayılı ek kararı ile Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.02.2018 tarihli kararı kapsamında verilen ikinci kez tekerrür hükümlerinin kaldırılmasına, sanık hakkında sadece birinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verildiği, artık içtima edilebilir duruma geldiği anlaşılmakla, bu halde öncelikle Cumhuriyet başsavcılığınca Mahkemesinden yeni bir içtima kararı talep edilmesi ve hükümlünün kapalı ceza infaz kurumunda infaz ettiği sürenin tam olarak belirlenmesi amacıyla ilgili Cumhuriyet Başsavcılığından sorularak belirlenmesinin ardından, bu içtima kararı uyarınca müddetname tanzim edilmesinin sağlanması ile anılan müddetnamede, belirlenen süre ile birlikte tespit olunan sürenin ikinci kez mükerrir olarak infaz edilen cezadan mahsubunun gözetilmesinin değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir."
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309 uncu maddesinin, (1), (2) ve (3) üncü fıkraları;
(1) Hâkim veya mahkeme tarafından verilen ve istinaf veya temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleşen karar veya hükümde hukuka aykırılık bulunduğunu öğrenen Adalet Bakanlığı, o karar veya hükmün Yargıtayca bozulması istemini, yasal nedenlerini belirterek Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına yazılı olarak bildirir.
(2) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, bu nedenleri aynen yazarak karar veya hükmün bozulması istemini içeren yazısını Yargıtayın ilgili ceza dairesine verir.
(3) Yargıtayın ceza dairesi ileri sürülen nedenleri yerinde görürse, karar veya hükmü kanun yararına bozar.
Şeklinde düzenlenmiştir.
2. Hükümlü hakkında verilen ve kesinleşen mahkumiyet hükümlerinin içtima edildiği, içtimalı cezasının infazı sırasında Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.02.2018 tarihli ve 2017/501 Esas, 2018/267 Karar sayılı kararı ile ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilen 10 ay hapis cezasının infazı için ayrı bir müddetname düzenlenerek 22.02.2019 tarihinde bu cezasının infazına başlanıp, 19.12.2019 tarihinde tamamlanması sonrası tekrar sırada bekleyen cezasının infazına başlandığı 14.09.2021 tarihli ve 2020/7-2490 sayılı müddetnameden anlaşılmaktadır.
3. İnfazı tamamlanmış bir hükmün, infaza konu mahkumiyet hükümleri ile içtima edilmesi kural olarak mümkün değildir ancak Aliağa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.03.2021 tarihli ve 2017/501 Esas, 2018/267 Karar sayılı ek kararı ile 22.02.2018 tarihli kararda yer alan ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısmın kaldırılmasına, sadece birinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verildiği anlaşılmakla, somut olayda artık hükümlü hakkında verilen ve ayrı bir müddetname düzenlenerek infaza konu edilen 10 ay hapis cezasının diğer kesinleşen, infazına başlanılan fakat bu cezasının infazının tamamlanması amacıyla infazının durdurulmasına karar verilip, sırada bekletilen cezaları ile içtima edilmesi mümkün hale geldiğinden, İnfaz hakimliğinden yeni bir içtima kararı alınmak suretiyle, bu içtima kararında yer alan mahkumiyet hükümlerinin her birinin tabi oldukları infaz rejimide gözetilmek suretiyle hükümlünün şartla tahliye ve bihakkın tahliye tarihinin belirlenmesi gerekirken, hükümlünün cezasının içtima edilerek infazı mümkün olmasına rağmen ayrı müddetname düzenlenerek infaz edilmiş olduğu, ikinci kez mükerrirlik kararı kaldırılması nedeniyle ikinci kez mükerrirlikte geçen sürenin dikkate alınmasının somut olay açısından mümkün olduğu dikkate alınmaksızın İnfaz hakimliğince verilen karara karşı yapılan itirazın kabulü yerine reddine dair itiraz merciince verilen karar Kanun'a aykırı olup, kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. İzmir 1. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 12.10.2021 tarihli ve 2021/2225 değişik iş sayılı kararın 5271 sayılı Kanun’un 309 uncu maddesinin üçüncü fıkrası gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,17.01.2025 tarihinde karar verildi.