"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2020/127 E., 2023/13 K.
SUÇLAR : Kasten öldürmeye teşebbüs, nitelikli tehdit, suç işlemek amacıyla kurulan örgüte yardım etme, uyuşturucu madde ticareti
SUÇ TARİHLERİ : 24.05.2011, 28.08.2012, 13.12.2012, 30.01.2013, 04.06.2013
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet, beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık ... hakkında mağdurlar ..., ..., ... ve ...’e yönelik nitelikli tehdit suçundan mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmakla; 5235 sayılı Adli Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 25. ve geçici 2. maddeleri uyarınca kurulan Bölge Adliye Mahkemelerinin, 07.11.2015 tarih ve 29525 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan karar uyarınca tüm yurtta 20.07.2016 tarihinde göreve başladığı, sanık ... hakkında yukarıda belirtilen suç yönünden ilk defa 13.01.2023 tarihinde hüküm kurulduğu ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun (5271 sayılı Kanun) 272. maddesi uyarınca istinaf kanun yoluna tabi olduğu anlaşıldığından, mercide yanılma nedeniyle 5271 sayılı Kanun'un 264/1. maddesi gözetilerek sanık ... müdafinin kurulan hükümle ilgili isteminin istinaf olarak kabulüyle, İlk Derece Mahkemesince gönderilmek ve yetkili/görevli Bölge Adliye Mahkemesi tarafından değerlendirilmek üzere temyiz incelemesi dışında bırakılmıştır.
Sanıklar ..., ..., ..., ..., ... ve ... hakkında bozma üzerine kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanun'un 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü :
I. HUKUKÎ SÜREÇ
A. Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.06.2016 tarihli ve 2014/218 Esas, 2016/249 Karar sayılı kararının sanıklar müdafileri tarafından temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin, 18.12.2019 tarihli ve 2018/3571 Esas, 2019/5618 Karar sayılı bozma ilamı ile "suçların vasıfları ve temel cezanın hatalı belirlenmesi" nedenleriyle bozulmasına karar verilerek, dava dosyası İlk Derece Mahkemesine gönderilmiştir.
B. Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.01.2023 tarihli ve 2020/127 Esas, 2023/13 Karar sayılı kararı ile;
1.Sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...'a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 81/1, 35/2, 53/1 ve 58. maddeleri uyarınca ayrı ayrı 10 yıl hapis cezası ile cezalandırılmalarına, hak yoksunluklarına ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına,
2.Sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...'a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından, 5271 sayılı Kanunun 223/2-e maddesi uyarınca ayrı ayrı beraatlerine,
3.Sanık ... hakkında suç işlemek amacıyla kurulan örgüte yardım etme suçundan, 5237 sayılı Kanunun 220/7-2,3 ve 53/1. maddeleri uyarınca 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına,
4.Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti suçundan, 5237 sayılı Kanunun 188/3,5, 43, 52, 53/1 ve 58. maddeleri uyarınca 3 yıl 21 ay 22 gün hapis ve 3140TL. adli para cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına, karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri özetle; sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...'a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından mahkumiyetlerine karar verilmesi gerektiğine, ilişkindir.
2.Sanık ... ve müdafinin temyiz sebepleri özetle; eksik incelemeye, mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, teşebbüsün derecesine ve sair yönlere, ilişkindir.
3.Sanık ... müdafilerinin temyiz sebepleri özetle; mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ve sair yönlere, ilişkindir.
4.Sanık ... müdafinin temyiz sebepleri özetle; mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ve sair yönlere, ilişkindir.
5.Sanık ... müdafinin temyiz sebepleri özetle; mahkumiyete yeterli delil bulunmadığına ve sair yönlere, ilişkindir.
III. GEREKÇE
Hükümde sanıkların gözaltında ve tutuklulukta geçirdikleri sürelerin 5237 sayılı Kanun'un 63. maddesi uyarınca cezalarından mahsubuna karar verilmemiş
ise de, bu hususlar infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
A.Sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...'a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs, sanık ... hakkında suç işlemek amacıyla kurulan örgüte yardım etme, sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden
1.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, hükme esas alınan raporların yeterli olduğu, eksik incelemenin bulunmadığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eylemlere uyan suçların vasıflarının doğru biçimde belirlendiği, mağdur ...'ın yaralanmasının niteliği dikkate alındığında teşebbüs nedeniyle belirlenen ceza miktarlarında isabetsizlik bulunmadığı, sanıklar ... ve ... hakkında hükmolunan ceza miktarları uyarınca lehe hükümlerin uygulanma olanağının bulunmadığı, sanık ... hakkında kanuni ve yeterli gerekçe ile lehe hükümlerin uygulanmamasının yerinde olduğu anlaşılmakla, temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümlerde düzeltme nedenleri dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2.Sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...'a yönelik kasten yaralama suçlarından Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 06.06.2016 tarihli ve 2014/218 Esas, 2016/249 Karar sayılı mahkumiyetlerine ilişkin kararının sanıklar müdafileri tarafından lehe olarak temyiz edildiklerinin anlaşılması karşısında, bozma üzerine kurulan kasten öldürmeye teşebbüs suçları yönünden 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarları açısından kazanılmış haklarının gözetilmemesi suretiyle oluşan hukuka aykırılıklar Yargıtay tarafından giderilmiştir.
B.Sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...'a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan beraat hükümleri yönünden
Oluşa ve dosya kapsamına göre; sanıklar ..., ..., ... ve ...'ın, alacak verecek meselesi nedeniyle tartıştıkları mağdur ... ile olay yerinde buluşmaya karar verdikleri, ...'ın buluşma yerine temyiz dışı mağdur ... ile birlikte gelmesi üzerine sanıkların ellerinde sopa, bıçak, tabanca ve av tüfeği ile mağdurlara saldırdıkları, saldırı sonucunda mağdur ...'ın sol uyluk, inguinal, gluteal ve üst kadran bölgelerinden av tüfeği saçma tanesi ile hayati tehlike geçirmeyecek ve basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek biçimde, mağdur ...'nın ise sol ayak, sağ ve sol uyluk, sol gluteal, sağ kalça, sağ lomber bölgelerden hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandıkları, olay yerine sonradan araçla gelen kardeşi tanık ...'nin mağdur ...'ı sanıkların arasından çekerek araca bindirip götürdüğü, mağdur ...'nın ise yere düşmesi sonrasında sanıkların saldırıya son verdikleri olayda; sanıkların temyiz dışı mağdur ...'ya yönelik eyleminin bozma ilamı öncesi onanarak kesinleşmiş olması, mağdur ...'a yönelik eylemlerinin ise suç vasfı nedeniyle bozulmasına karar verilmiş olması, sanıkların tamamının olay yerinde bulunduklarının Mahkemenin de kabulünde bulunması, Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilmesine rağmen, bozma ilamını etkisiz kılacak biçimde, yeni bir delil ikame edilmediği halde bozma öncesi denetimi yapılan delillerin yeniden ve farklı biçimde değerlendirildiği, sanıkların her iki mağdura öldürmeye elverişli silahlarla saldırmış olmaları ve mağdur ...'in de hayati tehlike geçirecek biçimde yaralandığı dikkate alındığında, sanıkların mağdur ...'a yönelik açığa çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu, bu doğrultuda sanıkların mağdur ...'ya yönelik eylemlerinin öldürmeye teşebbüs olarak kabul edilmiş olmasına göre kastın bölünmezliği ilkesi çerçevesinde olay öncesinde sanıklarla tartışma yaşayan mağdur ...'a karşı da öldürme kastıyla diğer sanıklar ... ve ... ile fikir ve eylem birliğinde hareket ettikleri anlaşılmakla, sanıkların mağdur ...'a karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından cezalandırılmalarına karar verilmesi yerine, yazılı biçimde atılı suçlardan beraatlerine karar verilmesi, hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
A.Sanık ... hakkında suç işlemek amacıyla kurulan örgüte yardım etme, sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden
Gerekçe bölümünün (A-1) numaralı paragrafında açıklanan nedenlerle Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.01.2023 tarihli ve 2020/127 Esas, 2023/13 Karar sayılı kararında sanık ... müdafileri ve sanık ... müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanık ... müdafileri ve sanık ... müdafinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle ONANMASINA,
B. Sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...'a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan hükümler yönünden
Gerekçe bölümünün (A-2) numaralı bendinde açıklanan nedenle Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.01.2023 tarihli ve 2020/127 Esas, 2023/13 Karar sayılı kararına yönelik sanık ... ve müdafii ile sanık ... müdafinin temyiz sebepleri yerinde görüldüğünden hükümlerin 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümüne "Sanıklar ... ve ...'un ceza miktarları yönünden kazanılmış hakları nedeniyle 1412 sayılı Kanunun 326/son maddesi uyarınca cezaların ayrı ayrı 1 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden infazına" cümlesinin eklenmesi suretiyle hükümlerin, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
C. Sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...'a yönelik kasten öldürmeye teşebbüs suçlarından kurulan hükümler yönünden
Gerekçe bölümünün (B) numaralı paragrafında açıklanan nedenlerle Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 13.01.2023 tarihli ve 2020/127 Esas, 2023/13 Karar sayılı kararına yönelik Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak, oy birliğiyle BOZULMASINA, sanıkların ceza miktarları yönünden 1412 sayılı Kanunun 326/son maddesi uyarınca kazanılmış haklarının saklı tutulmasına,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
09.12.2024 tarihinde karar verildi.