"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ:Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/346 E., 2023/501 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ: Düzeltilerek onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Manavgat 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.05.2016 tarihli ve 2015/265 Esas, 2016/180 Karar sayılı kararının sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 19.01.2021 tarihli ve 2020/16614 Esas, 2021/1516 Karar sayılı ilâmı ile sanığın yargılama konusu eylemi yönünden, 5271 sayılı Kanun'un 251. maddesi kapsamında basit yargılama usûlünün uygulanabilir hâle geldiği gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Bozma ilamı sonrası sanık hakkında basit yargılama usulü uygulanmış ancak sanığın itirazı üzerine Manavgat 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.09.2023 tarihli ve 2023/346 Esas, 2023/501 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 29/1, 53/1 ve 58/6-7 maddeleri
uyarınca 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezasının ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz sebebi; hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.
III. GEREKÇE
1. Sanığın soruşturma ve yargılama aşamasında alınan savunmalarında, katılandan kendisine yönelen haksız söz ve davranıştan bahsetmediği, somut olayda haksız tahrik iddiasında bulunulmadığı gözetilmeden, sanığın cezasında yerinde olmayan gerekçe ile haksız tahrik indirimi yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, hükme esas alınan adli raporların yeterli olduğu, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği anlaşılmakla, ileri sürülen temyiz nedenlerinin incelenmesinde hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Manavgat 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 18.05.2016 tarihli ve 2015/265 Esas, 2016/180 Karar sayılı kararında sanık hakkında birinci kez mükerrirliğe ilişkin hükümlerin uygulandığı, hükmün aleyhe temyiz isteği bulunmadan sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay (Birleşen) 3. Ceza Dairesinin, 19.01.2021 tarihli ve 2020/16614 Esas, 2021/1516 Karar sayılı ilamı ile bozulması sonrası kurulan incelemeye konu hükümde sanık hakkında ikinci kez mükerrirliğe ilişkin hükümler uygulanarak sanığın 1412 sayılı Kanun'un 326/son maddesinde düzenlenen kazanılmış hakkının ihlal edilmesi hukuka aykırı bulunmuş ise de söz konusu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (3) numaralı bentte açıklanan nedenle Manavgat 5. Asliye Ceza Mahkemesinin, 20.09.2023 tarihli ve 2023/346 Esas, 2023/501 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği, hüküm fıkrasında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin paragrafta yer alan, "...ikinci kez.." ibaresinin çıkartılması suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
24.10.2024 tarihinde karar verildi.