"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2023/820 E., 2023/1398 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzelterek onama
Sanık hakkında bozma üzerine kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun (1412 sayılı Kanun) 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. İzmir 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 31.05.2016 tarihli ve 2015/703 Esas, 2016/433 Karar sayılı kararının katılan ve sanık tarafından temyizi üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin, 11.01.2022 tarihli ve 2020/26828 Esas, 2022/1876 Karar sayılı ilâmı ile hükmün uzlaşma kapsamında kaldığı ve uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği, uzlaşma olmazsa basit yargılamanın değerlendirilmesi gerektiği nedeniyle bozulmasına karar verilmiştir.
2. Basit yargılama usulü uygulanması suretiyle verilen karara sanık tarafından itiraz edilmesi üzerine İzmir 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.11.2023 tarihli ve 2023/820 Esas, 2023/1398 Karar sayılı kararı ile; sanık hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 62, 53, 58. maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ve cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Katılanın temyiz isteği; hükmü temyiz etme iradesinden ibarettir.
2. Sanığın temyiz sebepleri özetle; kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, eksik uygulama yapıldığına, zamanaşımının dolduğuna, cezadan basit yargılama nedeni ile (¼) oranında indirim yapılması gerektiğine, cezanın para cezasına çevrilmesi gerektiğine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1.Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, eksik inceleme bulunmadığı aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, yargılama sonucunda oluşan kanaat ve takdire göre ceza yaptırımının yasal bağlamda ve gerekçesi gösterilerek belirlendiği, zamanaşımı süresinin gerçekleşmediği, basit yargılama usulü uygulanarak verilen karara sanığın itirazı üzerine inceleme konusu kararın verildiği ve bu itibarla 5271 sayılı Kanun'un 251/3. maddesinin uygulanmamasında isabetsizlik olmadığı anlaşıldığından katılan ve sanığın temyiz sebeplerinin incelenmesinde hükümde düzeltme nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
2.Sanığın adli sicil kaydında yer alan İzmir 41. Asliye Ceza Mahkemesinin 30.06.2015 tarihli ve 2014/1405 Esas , 2015/ 804 Karar sayılı ilamda da tekerrür hükümlerinin uygulandığı anlaşılmakla sanık hakkında ikinci kez mükerrerlik hükümlerinin uygulanmaması hukuka aykırı görülmüş ise de bahse konu hukuka aykırılık Yargıtay tarafından giderilmiştir.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünün (2) numaralı paragrafında açıklanan nedenle İzmir 4. Asliye Ceza Mahkemesinin, 02.11.2023 tarihli ve 2023/820 Esas, 2023/1398 Karar sayılı kararına yönelik katılanın temyiz istemi yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği gerekçeli kararın hüküm kısmında bulunan tekerrüre ilişkin bölüme " sanık hakkında ikinci kez mükerrirlik hükümlerinin uygulanmasına" ibaresinin eklenilmesine karar verilmek suretiyle hükmün, Tebliğname’ye kısmen uygun olarak, oy birliğiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
28.11.2024 tarihinde karar verildi.