"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SAYISI : 2024/179 E., 2024/280 K.
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : İstinaf başvurularının esastan reddi kararı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
İlk Derece Mahkemesince verilen hükme yönelik istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen kararın; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 286/1. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 291/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin süresinde olduğu, 294/1. maddesi gereği temyiz dilekçelerinde temyiz sebeplerine yer verildiği, 298/1. maddesi gereği temyiz istemlerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesinin, 15.12.2023 tarihli ve 2022/424 Esas, 2023/437 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında kasten yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3-e, 87/2-a, 29, 62 ve 53. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarına karar verilmiştir.
2. Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 02.02.2024 tarihli ve 2024/179 Esas, 2024/280 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında İlk Derece Mahkemesince kurulan hükme yönelik katılan vekili ve sanık müdafinin istinaf başvurularının 5271 sayılı Kanun’un 280/1-a maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1. Cumhuriyet savcısının temyiz sebepleri özetle; sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkindir.
2. Katılan vekilinin temyiz sebepleri özetle; sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs hükümlerinin uygulanmamasına, katılanın alkollü olması nedeniyle kendisini savunamadığını, bu nedenle nitelikli hale ilişkin hükümlerin uygulanması gerektiğine ve haksız tahrik şartlarının oluşmadığına ilişkindir.
3. Sanık müdafiinin temyiz sebepleri özetle; sanık hakkında meşru savunma veya meşru savunmada sınırın aşılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ve temel cezanın alt sınırdan verilmemesine ilişkindir.
III. GEREKÇE
1. Olay günü sanığa ait evin önünden alkollü bir şekilde geçen katılanın, sanığın köpeğinin havlaması nedeniyle sanıkla tartışmaya başladıkları, tartışmayı duyan tanıklar ... ve ...'ın tarafların arasına girip sakinleştirmeye çalıştıkları, katılanın sanığa küfür ederek üzerine doğru gelmesi üzerine sanığın evinin duvarında yaslı bir şekilde duran ve üzerinde saplı çiviler bulunan tahta sopayla katılanın başına bir kez vurarak yaraladığı, yere düşen katılanın baygınlık geçirdiği, tanıkların yardım çağırdığı, sanığın ise evden getirdiği kolonya ve su ile katılanı ayıltmaya çalıştığı, çevreden gelen şahısların katılanı hastaneye götürdükleri, alınan doktor raporlarına göre katılanın hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığı, kemik kırığının hayat fonksiyonlarını ağır (6.) derecede etkileyecek nitelikte olduğu, yüzünde sabit iz oluştuğu, yaralanmasının duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması niteliğinde olduğu ve iyileşme olanağı bulunmayan bir hastalığa neden olduğu anlaşılmıştır.
2. Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan ve dosya kapsamına göre yeterli olduğu anlaşılan delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterildiği, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, taraflar arasında husumet bulunmaması, sanığın tek bir darbede bulunması, engel bir durum bulunmamasına rağmen eylemlerine kendiliğinden son vermesi ve olay sonrasında kolonya ve su ile katılanı ayıltmaya çalışması şeklindeki eylemleri bir bütün halinde gönüllü vazgeçme hükümleri ile birlikte değerlendirildiğinde kasten yaralama olarak ceza uygulaması yapılmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, tanık beyanlarına göre eylem öncesinde katılanın sanığa sürekli hakaret ediyor olması nedeniyle sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasının isabetliği olduğu, meşru savunma ve meşru savunmada sınırın aşılması şartlarının oluşmadığı anlaşıldığından hükümde bozma nedeni dışında hukuka aykırılık bulunmamıştır.
3. Katılanın hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığı, kemik kırığının hayat fonksiyonlarını ağır (6.) derecede etkileyecek nitelikte olduğu, yüzünde sabit iz oluştuğu, yaralanmasının duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması niteliğinde olduğu ve iyileşme olanağı bulunmayan bir hastalığa neden olduğunun anlaşılması karşısında, sanık hakkında kasten yaralama suçundan temel ceza belirlenirken en üst hadden uygulama yapılması gerekirken yazılı şekilde eksik ceza tayini hukuka aykırı bulunmuştur.
IV. KARAR
Gerekçe bölümünde (3) numaralı paragrafta açıklanan eksik ceza tayini nedeniyle katılan vekilinin temyiz istemi yerinde görüldüğünden Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesinin, 02.02.2024 tarihli ve 2024/179 Esas, 2024/280 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 302/2. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak, oy birliği ile BOZULMASINA,
Hükmolunan ceza miktarı ve tutuklulukta geçirilen süre dikkate alınarak sanık müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE,
Dava dosyasının, 5271 sayılı Kanun’un 304/2-a maddesi uyarınca Trabzon 2. Ağır Ceza Mahkemesine, Yargıtay ilâmının bir örneğinin ise Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
20.11.2024 tarihinde karar verildi.