"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2022/1108 E., 2023/1438 K.
SUÇ : Kasten yaralama
İNCELEME KONUSU
KARAR : Mahkûmiyet
KANUN YARARINA BOZMA
YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması
Eskişehir 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.02.2023 tarihli ve 2022/1108 Esas, 2023/1438 Karar sayılı kararı ile hükümlüler hakkında basit yargılama usûlü uygulanması suretiyle kasten yaralama suçundan,
1. Hükümlü ... hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/2, 86/3-e, 53, 58. maddeleri gereğince 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına, cezanın ikinci kez mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin hükmün, itirazın süre yönünden reddi suretiyle 03.06.2023 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği,
2. Hükümlü ... hakkında 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 86/3-e, 51. maddeleri gereğince 7 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezanın ertelenmesine, 1 yıl denetim süresi belirlenmesine ilişkin hükmün itiraz edilmeksizin 19.05.2023 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği belirlenmiştir.
Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309/1. maddesi uyarınca, 18.03.2024 tarihli ve 2023/20132 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 03.04.2024 tarihli ve KYB-2024/34682 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:
I. İSTEM
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 03.04.2024 tarihli ve KYB-2024/34682 sayılı kanun yararına bozma isteminin;
"5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 252/6. maddesi uyarınca itirazın süresinde yapılmadığı veya kanun yoluna başvuru hakkı bulunmayan tarafından yapıldığının mahkemesince değerlendirilmesi durumunda, yetkili merci tarafından esasa yönelik itirazlar değerlendirilmeksizin yalnızca bu sebepler yönünden inceleme yapılabileceği nazara alındığında,
Eskişehir 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 13.02.2023 tarihli ve 2022/1108 esas, 2023/1438 sayılı kararının kanun yararına bozulması durumunda, anılan karara karşı sanık ... tarafından yapılan itirazın yasal süresinde olmadığı gerekçesi ile dosyanın aynı Mahkemenin 16.06.2023 tarihli ve E.87403485-2022/1108 sayılı üst yazısı ile mercie gönderilmesi üzerine, itirazın reddine ilişkin Eskişehir 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 22.06.2023 tarihli ve 2023/955 değişik iş sayılı kararının hukuki değerden yoksun olacağı gözetilerek yapılan incelemede,
Dosya kapsamına göre;
1) 14.07.2021 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7331 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı Kanun'un 251. maddesinin 1. fıkrasının 2. cümlesinde yer alan '175'inci maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz.' şeklindeki düzenleme ve benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 10.01.2022 tarihli ve 2021/12653 esas, 2022/42 karar sayılı ilamında yer alan '5271 sayılı CMK’nin 251. maddesine göre basit yargılama usulüne tabi olan kasten basit yaralama suçundan mahkemece duruşma günü belirlenerek yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında kesin nitelikte adli para cezası verilmiş olması nedeniyle bu aşamada artık basit yargılama usulünün uygulanma imkanı kalmadığından kanun yararına bozma talebinin reddine...' şeklindeki açıklamalar nazara alındığında,
Sanıklar hakkında 25.07.2022 tarihli tensip zaptıyla genel hükümlere göre duruşma günü belirlenmesini müteakip, 13.02.2023 tarihli duruşmada basit yargılama usulü uygulanmasına ilişkin ara karar verilmesini takiben, aynı gün dosya üzerinden inceleme konusu kararın verildiği cihetle, duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulünün uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,
2) Kabule göre de; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 'Basit Yargılama Usulü' başlıklı 251/3. maddesinde 'Beyan ve savunma için verilen süre dolduktan sonra mahkemece duruşma yapılmaksızın ve Cumhuriyet savcısının görüşü alınmaksızın, Türk Ceza Kanununun 61 inci maddesi dikkate alınmak suretiyle, 223 üncü maddede belirtilen kararlardan birine hükmedilebilir. Mahkûmiyet kararı verildiği takdirde sonuç ceza dörtte bir oranında indirilir.' şeklindeki düzenlemenin yer aldığı,
Somut olayda, mahkemesince 13.02.2023 tarihli duruşmada basit yargılama usûlünün uygulanmasına ilişkin ara karar verilmesine karşın, yapılan yargılama sonucunda belirlenen sonuç ceza üzerinden 5271 sayılı Kanun'un 251/3. maddesi uyarınca dörtte bir oranında indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, fazla ceza tayinine neden olacak şekilde hüküm kurulmasında isabet görülmemiştir."
Şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.
II. GEREKÇE
1. 14.07.2021 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 7331 sayılı Kanun 23. maddesi ile 5271 sayılı Kanun'un 251. maddesinin birinci fıkrasına eklenen "175 inci maddenin ikinci fıkrası uyarınca duruşma günü belirlendikten sonra basit yargılama usulü uygulanmaz." şeklindeki düzenleme gereği basit yargılama usûlüne tabi olan inceleme konusu kasten yaralama suçundan Mahkemece duruşma günü belirlenerek başlanan yargılama sırasında basit yargılama usûlünün uygulanma imkânı olmadığı hâlde anılan usûlün uygulanmasına karar verilmesi, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
2. Bununla birlikte kanun yararına bozma nedenine göre, Mahkemenin inceleme konusu kararına yönelik hükümlü ...'ın itirazının süre yönünden reddine ilişkin merci Eskişehir 4. Ağır Ceza Mahkemesinin, 22.06.2023 tarihli ve 2023/955 Değişik İş sayılı kararının hukukî değerden yoksun bulunması nedeniyle yok hükmünde olduğu belirlenmiştir.
III. KARAR
1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,
2. Eskişehir 9. Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.02.2023 tarihli ve 2022/1108 Esas, 2023/1438 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309/3. maddesi gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,
5271 sayılı Kanun’un 309/4. maddesi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
20.05.2024 tarihinde karar verildi.