Logo

1. Ceza Dairesi2024/3262 E. 2024/3642 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Sanığa isnat edilen neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçunun 5237 sayılı TCK'nın 86/3. maddesi kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği.

Gerekçe ve Sonuç: Sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK'nın 86/3. maddesi kapsamında değerlendirilmesi için gerekli koşulların oluşmadığı ve iddianamede yer almayan bu maddenin uygulanmasıyla sanığın savunma hakkının kısıtlandığı gözetilerek yerel mahkeme kararının kanun yararına bozulmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi

SAYISI : 2020/153 E., 2022/134 K.

SUÇ : Neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama

İNCELEME KONUSU

KARAR : Mahkûmiyet

KANUN YARARINA BOZMA

YOLUNA BAŞVURAN : Adalet Bakanlığının istemi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı

TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : İlgili kararın kanun yararına bozulması

İskilip Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.04.2022 tarihli ve 2020/153 Esas, 2022/134 Karar sayılı kararı ile hükümlü hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun (5237 sayılı Kanun) 86/1, 86/3, 87/1-d-son, 62, 53. maddeleri gereğince 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hak yoksunluklarına ilişkin hükmün, istinaf edilmeksizin 01.06.2022 tarihinde usûlüne uygun şekilde kesinleştiği belirlenmiştir.

Adalet Bakanlığının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun (5271 sayılı Kanun) 309/1. maddesi uyarınca, 11.03.2024 tarihli ve 2023/28639 sayılı evrakı ile kanun yararına bozma istemine istinaden düzenlenen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 02.04.2024 tarihli ve KYB-2024/31949 sayılı Tebliğnamesi ile dava dosyası Daireye gönderilmekle, gereği düşünüldü:

I. İSTEM

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, 02.04.2024 tarihli ve KYB-2024/31949 sayılı kanun yararına bozma isteminin; ek savunma hakkı tanınmadan sanığın eyleminin 5237 sayılı Kanun'un 86/3. maddesi kapsamında değerlendirilmesinde isabet görülmediği şeklindeki gerekçeye dayandığı anlaşılmıştır.

II. GEREKÇE

İnceleme konusu dava dosyasının değerlendirilmesinde; mağdurun hükümlünün kendisine vurduğuna, ancak bir cisimle mi eli ile mi vurduğunu hatırlamadığına ilişkin anlatımı ile hükümlünün mağdura tokat attığını mağdurun yamaçtan yuvarlandığını savunmasına, tanık beyanları ile mağdurun adlî muayene raporunun içeriğine göre 5237 sayılı Kanun'un 86/3. maddesinin uygulanma koşullarının oluşmadığı da belirlenmekle, hükümlüye ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı Kanun'un 86. maddesinin üçüncü fıkrasının uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması, Kanun’a aykırı olup kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.

III. KARAR

1. Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteminin KABULÜNE,

2. Hükümlü ... hakkında neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçundan verilen İskilip Asliye Ceza Mahkemesinin, 13.04.2022 tarihli ve 2020/153 Esas, 2022/134 Karar sayılı kararının 5271 sayılı Kanun’un 309/3. maddesi gereği, oy birliğiyle KANUN YARARINA BOZULMASINA,

5271 sayılı Kanun’un 309/4. maddesi uyarınca gerekli işlemin yapılması için dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,

20.05.2024 tarihinde karar verildi.